Αντίο μην πεις
Αντίο μη λες…
Ας πούμε μία καληνύχτα
Από εκείνες που λούζει το φεγγάρι
και κοροϊδεύει ο ήλιος
Στα στενά άφησέ την
να κάνει καντάδα
στα πληγωμένα μας όνειρα
κι ας μας βρει η νύχτα
με εφιάλτες αρρωστημένους
Αντίο μην πεις…
Άσε τα χείλη να σφραγίσουν
στη σιωπή της νύχτας
Άσε τους γκιόνηδες
να το κρατήσουν μυστικό
αυτό που με θράσος θα φανερώσει
…η επόμενη μέρα…
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ωραιοι οι γκιονηδες γιατι ξερουν να κρατουν μυστικα.Καληνυχτα Μαχη μου!!
Καλό σου βράδυ Αννα μου… κρύωσε ο καιρός και δεν τους ακούμε κιόλας….ακόμα πιο μυστικά..τα μυστικά τους!!
Εξαιρετικό ποίημα. Μπράβο!
Σας.. .σε ευχαριστώ θερμά Αντώνη! Καλημέρα
δύσκολη λέξη το “αντίο” κυρίως όταν κρύβει μέσα του πόνο και αγάπη.
Δύσκολο ναι Ερίνα.Μας κάνει όμως πιο δυνατούς αρκεί να είναι μια συνειδητή απόφαση…Την καλημέρα μου!
…Ας πούμε μια καληνύχτα
από εκείνες που λούζουν τα φεγγάρια
και κοροϊδεύει ο ήλιος…
Μάχη μου εξαιρετικό!!! Τρυφερό!! Γλυκό!!!
Δύσκολο το αντίο Μάχη μου. Μια καληνύχτα, δεν ακούγεται τόσο επώδυνη!!
Καλή σου ημέρα!!!
Να σαι καλά Ελένη μου! Ετσι ακριβώς…καμιά φορά οι τελείες μπαίνουν και με τις σιωπές μας…
Καλό σου Σαββατοκύριακο