Τη στιγμή που συναντώ το δάκρυ
τη μικρή αυτή στιγμή…
πόσο λες ότι διαρκεί;
Δευτερόλεπτα…
δευτερόλεπτα που
ο πόνος παγώνει το χρόνο.
Δάκρυα πικρά
ναι… δεν έκλαψα ποτέ από χαρά.
Ευσυγκίνητη ασπίδα
δεν φόρεσα.
Το δάκρυ είναι εχθρός,
ανάλγητος κριτής
και τιμωρός.
Και μην σε ξεγελά
η θλίψη στα μάτια μου
οχυρώνω την όραση
απ’ του κόσμου την “όαση”.
Τη στιγμή που συναντώ το δάκρυ
τη στιγμή που εκείνο θα αποδράσει
απ’ τα κλεισμένα μου μάτια
θα δεις πως ο χρόνος σταματά
καθώς τα δυο μου χέρια
μαζεύουν σπασμένα κομμάτια.
Τα σπασμένα θα δεις δευτερόλεπτα
πως θα τα κρατούν καθώς
θα απελαύνω την ψυχή μου.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Τα σπασμένα θα δεις δευτερόλεπτα
πως θα τα κρατούν καθώς
θα απελαύνω την ψυχή μου.
ΥΠΕΡΟΧΟ
Ευχαριστώ πάρα πολύ Δημήτρη!Καλημέρα!
Και μην σε ξεγελά
η θλίψη στα μάτια μου
οχυρώνω την όραση
απ’ του κόσμου την “όαση”. ένας στίχος .. ένα ολόκληρο βιβλίο
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
…στιγμές ψυχής… γεμάτες συναίσθημα που ατόφιο κύλησε μαζί με ένα δάκρυ….
Πράγματι Σπύρο!!!Σε ευχαριστώ πολύ!!Την καλημέρα μου!
Συνεχίζεις να συγκινείς με τις αλήθειες σου Άννα μου. Πολύ ιδιαίτερη και εύστοχη η εικόνα της απέλασης της ψυχής…
Την καλημέρα μου…
Σε ευχαριστώ πολύ Μάχη μου τι άλλο να πω; Καλημέρα!!
Άννα μου εξαιρετικό!!
Δάκρυα πόνου, απόγνωσης, φρίκης!!
Ξέσπασμα ψυχής.
Στο τέλος έρχεται το άδιασμα, έρχεται η λύτρωση!!!
Ναι Ελενη μου αδειασμα σε λιγα δευτερολεπτα.Σε ευχαριστω πολυ!!
Πολλών ειδών τα δάκρυα …
Δάκρυα που προέρχονται από την καταπάτηση τού εγωισμού μας από τούς άλλους, αλλά και δάκρυα που προέρχονται από τον στοχασμό και τη σπουδή πάνω στον κακό εαυτό μας.
Τα πρώτα είναι σαν να μη χύνονται καν …
Τα δεύτερα σε εξακοντίζουν στον Παράδεισο …
Πάρα μα πάρα πολύ μού άρεσε η εικόνα με την οχύρωση τής όρασης ‘Αννα !
Τη βρίσκω ευρηματική συνεπώς πολύ πρωτότυπη!
Καλό βράδυ!
Καλή δημιουργική συνέχεια !