(Φωτογραφία: © Στράτος Γιαννόπουλος)

Φιλοξενούμενη στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η ποιήτρια Γιαννουλάκη Ευθυμία!

Επικοινωνία με την ποιήτρια: [email protected]

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς

1. Το είδος γραφής που υπηρετείς σε εκφράζει απόλυτα; Θα μπορούσες να πειραματιστείς γράφοντας κάτι διαφορετικό, κι αν ναι τι θα ήθελες να δοκιμάσεις;

Γράφω ποίηση και θεωρώ πως με καλύπτει σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Βέβαια, θα ήθελα να δοκιμάσω και άλλου είδους γραφή. Ένας από αυτούς είναι τα παιδικά παραμύθια. Θεωρώ πως είναι μαγικό ένας ενήλικας να γράφει ιστορίες για παιδιά, να νιώθει ελεύθερος, να ονειρεύεται, μακριά από την αδυσώπητη πραγματικότητα.

2. Ποια θεωρείς την πιο ξεχωριστή στιγμή στη λογοτεχνική σου διαδρομή ως τώρα;

Όντας ένα κορίτσι που από μικρό στο σχολείο μουρμούριζε τις σωστές απαντήσεις μέσα από το στόμα της, ήταν έκπληξη για όλους, αλλά και για τον ίδιο μου τον εαυτό, το να αρπάξω το μικρόφωνο και να απαγγείλω ένα μου ποίημα μπροστά σε ένα γεμάτο αμφιθέατρο! Ήταν η μέρα της αποφοίτησής μου από το λύκειο, τότε που ένιωθα πως….

Μεγάλωσα και άλλαξα

Άλλαξα τρόπο σκέψης

Φουρτούνες διέσχισα πολλές

Μα είναι πλέον αδειανές

…….

Με επιμονή και μόχθο πολύ

Τα όνειρα θα πάρουν μορφή

Και άλλο τόνο θα χαρίσουν

Στην ρουτίνα της ζωής

3. Ποια είναι η γνώμη σου για τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς;

Θεωρώ πως η συμμετοχή σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, είναι σημαντική εμπειρία για έναν λογοτέχνη ή για ένα άτομο που αναμένεται να γίνει λογοτέχνης. Αποτελεί μια δοκιμασία διαπαιδαγώγησης, εξελισσόμενης γνώσης, πνευματικής καλλιέργειας και ενδεχομένως γνωριμίας με νέους ανθρώπους. Η απόρροια της βράβευσης ή της μη βράβευσης έχει ολίγη σημασία , μπροστά στην αποκόμιση όλων των παραπάνω!

Εξάλλου μην ξεχνάμε πως η συνολική αξία ενός δημιουργού φαίνεται από την συνεχή εξέλιξη του, και όχι από ένα βραβείο!

4. Σε ποια ηλικία εκφράστηκες για πρώτη φορά, γράφοντας το πρώτο σου πεζό ή ποιητικό κείμενο;

Από πολύ μικρή με μάγευαν οι λέξεις…

Μου άρεσε να περπατώ ανέμελα στον δρόμο και να τραγουδάω στίχους που μου ερχόντουσαν τυχαία στο μυαλό. Αυτοί οι στίχοι όμως είχαν κάτι μοναδικό που γαλήνευε την ψυχή μου…

Πηγαίνοντας στο γυμνάσιο ανακάλυψα την λογοτεχνία και μαζί με αυτή την ποίηση και την ομοιοκαταληξία της. Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε το ταξίδι μου στην ποίηση, σε ηλικία γύρω στα 13.

5. Υπήρξε ποτέ στιγμή που θέλησες να παρατήσεις την ενασχόλησή σου με την συγγραφή;Αν ναι, γιατί;

Ναι, υπήρχε τέτοια στιγμή. Νομίζω ήμουν δεύτερα λυκείου και για διάφορους λόγους η ψυχολογική μου κατάσταση δεν ήταν καλή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γράφω πολύ στενάχωρα ποιήματα. Τα είχα δείξει τότε σε μια καθηγήτρια μου και μου είχε πει ” Έφη είναι όμορφα, αλλά πολύ μαυρίλα και είσαι μόνο 17″. Μου πήρε καιρό να ξαναγράψω μετά από αυτό.. Λίγα χρόνια μετά ένας άλλος καθηγητής μου, διηγώντας του αυτή την ιστορία μου είχε πει “Από την ευτυχία δεν βγαίνει ποίηση” και είχε δίκιο! Γράφουμε ό,τι νιώθουμε!

6. Γιατί γράφεις;

Ξεκάθαρα η αγαπημένη μου ερώτηση! Γράφω για να μπορώ να αναπνέω πιο εύκολα, για να μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια.. Για μένα η ποίηση είναι η ψυχή μου. Είναι όλα μου τα βιώματα, τα συναισθήματά ,οι αλλαγές στην διάθεση μου, αλλά, όχι μόνο.

Γράφω ,επίσης, για την φύση σε κάθε της μορφή…τον ουρανό, τον ήλιο, τα πουλιά, τα λουλούδια… Όλα αυτά τα στοιχεία με “αγγίζουν “δίνοντας μου δύναμη να προχωρήσω. Έχουν την ιδιότητα να μεταλλάσσουν την διάθεση μου στο λεπτό. Η ποίηση, λοιπόν, είναι το καταφύγιο μου, για να κρυφτώ ακόμα και τις πιο “βροχερές” μέρες.

7. Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;

Ας ξεκινήσω με την χειρότερη, η οποία είναι πως αυτά που γράφω είναι πολύ απλά και ότι μπορεί να τα γράψει ο καθένας. Η καλύτερη κριτική που έχω ακούσει είναι: “Μην αλλάξεις ποτέ, συνέχισε να γράφεις και μια μέρα μπορείς να εξελιχθείς σε καλή ποιήτρια”.

8. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

Θα μου έβαζα ένα τίμιο 4. Όχι, δεν με θεωρώ αυστηρή. Αναγνωρίζω πως έχω υπαρξιακό υπόβαθρο και ποιητική φλέβα, η οποία όμως απαιτεί ακόμα πολύ δουλεία για να καλλιεργηθεί.

9. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Γενικά, πιστεύω πως η ποίηση είναι ένα είδος γραφής που απαιτεί έναν συναισθηματικό κόσμο πολύ έντονο. Προσωπικά, όποτε προσπάθησα να πιέσω τον εαυτό μου να γράψει κάτι, το αποτέλεσμα ήταν πολύ κατώτερο των προσδοκιών μου. Για μένα δεν υπάρχει ‘’βίαιη’’ ποίηση ,χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα. Θα ήθελα οπότε να πιστεύω, πως έτσι το βλέπουν και οι υπόλοιποι ομότεχνοι μου, βέβαια μην ξεχνάμε πως κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έχει την δική του κρίση για όλα τα αντικείμενα.

10. Ανέφερε τρεις χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανος/η και άλλους τρεις για τους οποίους όχι.

Ως προτερήματα του χαρακτήρα μου θα έλεγα πως είμαι δοτική, επίμονη και φιλότιμη. Αντίθετα, ως αρνητικά μου στοιχεία θα ανέφερα την τάση μου να υπεραναλύω καταστάσεις, ότι είμαι πολύ αγχώδης και αρκετά οξύθυμη.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Σημαντική σημείωση: Οι απαντήσεις στις συνεντεύξεις των συγγραφέων και των αναγνωστών δίνονται με το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και αντιπροσωπεύουν αποκλειστικά τις προσωπικές σκέψεις του εκάστοτε συμμετέχοντα. Ο υπεύθυνος της στήλης, Θεόφιλος Γιαννόπουλος, και η ιστοσελίδα tovivlio.net δε φέρουν καμία νομική ευθύνη.

Με όλη τη θετική μου ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος