Ψευδαίσθηση ερωτευμένη
Δημιούργημα του νου μου
Σύνδεση ευθυγραμμισμένη
Αιώρηση του ουρανού μου
Είναι όμορφη παγίδα…
Βάλε λίγα άνθη γύρω
Τι βοήθησε και είδα;
Τι δε μ’ άφησε να φύγω;
Είναι η άγνωστη κουβέντα
των διπολικών ονείρων
Τηλε-πύλες προς μια σέχτα
των αιώνιων κι απείρων
Ήχοι σου το κύμα ψάχνουν
για να το εναρμονίσουν
Κλίμακες ματζόρε γράφουν
και οι νότες με ζαλίζουν
Πάνθεον δημιουργίας
προς αθάνατη ζωή
ανωτέρας σημασίας
με τη Γη να συμφωνεί
Σε ακολουθώ κι ηγούμαι
Καν’ τους σπόρους μουσική!
Ίσως κι οι δυο παραληρούμε
μα ένα σύμπαν μας αρκεί
να πεθαίνουμε εντός του…
Υπάρξαμε ξανά νεκροί;
Δεν το ξέρω μα γνωρίζω
είσαι όσα η αγάπη εστί.
_
γράφει η Δώρα Βαξεβανοπούλου
0 Σχόλια