Αττική καταιγίδα τιτλοφορείται το νέο βιβλίο του Μανώλη Παλαβούζη. Αυτή τη φορά, ο συγγραφέας αφήνει για λίγο στην άκρη τις επιδημίες και τις φυσικές καταστροφές και καταπιάνεται με ένα σύγχρονο και άκρως επίκαιρο κοινωνικό θέμα: την τρομοκρατία.

Η μέρα εκείνη φαινόταν τόσο συνηθισμένη, όπως και όλες οι άλλες. Κι όμως, έμελλε να χαραχτεί στις μνήμες και τις καρδιές όσων έζησαν ή άκουσαν τα γεγονότα που συνέβησαν στο κέντρο της Αθήνας, στον «ναό της δημοκρατίας», στη Βουλή των Ελλήνων. Γιατί εκείνη τη μέρα, μια ομάδα από φανατικούς Ισλαμιστές τρομοκράτες εισβάλλουν ένοπλοι στο κτήριο και σκορπούν τον τρόμο και τον θάνατο, θέτοντας σε ομηρία όσους βρίσκονται στην Αίθουσα της Ολομέλειας. Η ελληνική κυβέρνηση, η ελληνική αστυνομία κι ο ελληνικός λαός βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη κατάσταση: τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Αθήνας!

Αμέσως, ξεκινά μια μάχη με τον χρόνο ώστε να αποκαλυφθούν οι ταυτότητες των τρομοκρατών, τα κίνητρα και τα αιτήματά τους. Ο ταξίαρχος της αστυνομίας Ανδρέας Μαυρίδης είναι εκείνος που θα αναλάβει τις τηλεφωνικές διαπραγματεύσεις με τον αρχηγό των τρομοκρατών και θα προσπαθήσει να διατηρήσει τις ευαίσθητες ισορροπίες και να πετύχει την απελευθέρωση όσο το δυνατόν περισσότερων ομήρων, μέχρι να καταστρώσουν σχέδιο εξόντωσης. Καθώς η ώρα περνάει, κόσμος αρχίζει να μαζεύεται στην πλατεία Συντάγματος, αγωνιώντας για τις εξελίξεις: απλοί πολίτες, συγγενείς των ομήρων, περίεργοι και φυσικά δημοσιογράφοι από ελληνικά και ξένα δίκτυα. Μέσα σε όλο αυτόν τον χαμό, η αστυνομία προσπαθεί να επιβάλλει την τάξη και να ελέγξει το ολοένα περισσότερο ταραγμένο πλήθος και ταυτόχρονα να συγκεντρωθεί στις διαπραγματεύσεις της με τους τρομοκράτες.

Οι άνθρωποι που κατέστρωσαν ένα πολύπλοκο σχέδιο ώστε να ξεπεράσουν τα μέτρα ασφαλείας του Ελληνικού Κοινοβουλίου γνωρίζουν πολύ καλά την αποστολή τους. Κίνητρό τους είναι η εκδίκηση και κάτι άλλο, πιο βαθύ, που χάνεται στον χρόνο και στη διαρκή διαμάχη μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Ξέρουν ότι το πιθανότερο είναι να μη βγουν ζωντανοί από το κτήριο και γι’ αυτό σκοπεύουν να προκαλέσουν όσο μεγαλύτερο κακό μπορούν και να στείλουν το μήνυμά τους σε όλο τον δυτικό κόσμο. Θα καταφέρουν να πραγματοποιήσουν το σχέδιό τους; Θα μπορέσουν οι αστυνομικοί να τους σταματήσουν, πριν να είναι πολύ αργά; Και ασχέτως με την κατάληξη της υπόθεσης, ποια θα είναι η επόμενη μέρα για όλους;

Στη συγγραφική του πορεία, ο Μανώλης Παλαβούζης τολμά να καταπιάνεται με θέματα που από τη μία δεν συνηθίζουμε να συναντούμε στη λογοτεχνία και από την άλλη αφορούν και απασχολούν ένα μεγάλο μερίδιο της σύγχρονης κοινωνίας. Έτσι και τώρα, καταπιάνεται με κοινωνικά θέματα που μας είναι οικεία τα τελευταία χρόνια: την προσφυγική κρίση, το μεταναστευτικό, τον θρησκευτικό φανατισμό, τις τρομοκρατικές επιθέσεις που έχουν σημειωθεί σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και όλα όσα αυτά συνεπάγονται.

Η αέναη σύγκρουση Δύσης και Ανατολής, που υφίσταται εδώ και αιώνες, αναβιώνει εδώ σε όλα τα επίπεδα: πολιτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, ιδεολογικό. Οι διαφορετικές κουλτούρες, ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς, τα ήθη και οι κώδικες τιμής αποτυπώνονται στους χαρακτήρες των ηρώων του βιβλίου, που εκπροσωπούν τις δύο πλευρές: από τη μία η ομάδα των Ιρανών εισβολέων και από την άλλη εκείνη της ελληνικής αστυνομίας, των ομήρων, του πλήθους που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα. Και αυτή η σύγκρουση αποτυπώνεται χαρακτηριστικά κυρίως στις δύο πιο ηγετικές μορφές, τους πρωταγωνιστές -αν μπορούμε να τους αποκαλέσουμε έτσι- του βιβλίου. Από τη μία ο Άσγκαρ, ο αρχηγός των τρομοκρατών· ένας άνθρωπος που τις πράξεις του οδηγεί το χρέος τιμής, η αφοσίωση στην οικογένειά του και το μίσος του για τον δυτικό κόσμο. Ένας άντρας που γνωρίζει ότι οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατό του, όμως έχει την παρήγορη υπόσχεση του αιώνιου παραδείσου και είναι αποφασισμένος να προκαλέσει όσο κακό μπορεί πριν χαθεί και ο ίδιος. Από την άλλη, ο ταξίαρχος Μαυρίδης, ο διαπραγματευτής της ΕΛ.ΑΣ. με τους τζιχαντιστές. Ένας άνθρωπος πιστός και ταγμένος στο καθήκον, που έχει επωμιστεί στους ώμους του το δυσβάσταχτο βάρος της επικίνδυνης και λεπτής αυτής επιχείρησης. Ένας άντρας που διαψεύδει τα γνωστά στερεότυπα που κυκλοφορούν για τους αστυνομικούς και που, επιπλέον, έχει και τα δικά του προσωπικά ζητήματα που τον απασχολούν, τα οποία πρέπει να αφήσει στην άκρη και να επικεντρωθεί στο καθήκον του.

Αλλά και οι υπόλοιποι ήρωες του βιβλίου δίνουν τον δικό τους παλμό, με την προσωπική τους ιστορία και οπτική της κατάστασης. Ο συγγραφέας, αντικειμενικός και αποστασιοποιημένος, αποφεύγει να πάρει προσωπική θέση για το οτιδήποτε μέσα από την αφήγησή του. Παραθέτει τα γεγονότα, σκιαγραφεί τα δρώμενα, παρουσιάζει τα πρόσωπα και αφήνει τον αναγνώστη να κρίνει, να βγάλει τα συμπεράσματα και την ετυμηγορία του για τον καθέναν τους.

Η πλοκή εκτυλίσσεται κυρίως μέσα στη Βουλή και στους δρόμους γύρω από αυτή και τα κεφάλαια εναλλάσσονται, δίνοντάς μας κάθε φορά διαφορετική οπτική, ανάλογα με ποιος πρωτοστατεί στις εξελίξεις. Από τις αίθουσες της Βουλής μέχρι την αίθουσα επιχειρήσεων της αστυνομίας και από το συγκεντρωμένο πλήθος στην πλατεία Συντάγματος μέχρι μια καλύβα σε ένα μικρό ορεινό χωριό του βορειοδυτικού Ιράν, η δράση και η ένταση δεν σταματούν ποτέ. Απεναντίας, τρέφονται η μία από την άλλη και δυναμώνουν, κλιμακώνονται και οδηγούν σε μια μοιραία, αναμενόμενη, αλλά και εντυπωσιακά δοσμένη κορύφωση.

Ευρηματική πλοκή, επιμελής έρευνα, εκφραστικότητα, πλούσιο λεξιλόγιο, γλαφυρές, στοχευμένες και παραστατικές περιγραφές, χορταστικές δόσεις αγωνίας, τρόμου, απελπισίας και συγκίνησης είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την Αττική Καταιγίδα· ένα θρίλερ που μπορεί περήφανα να δηλώνει μοναδικό στο είδος του, με μια ιστορία που καθηλώνει, συναρπάζει και προβληματίζει και που θίγει έντεχνα μερικά μόνο από τα κακώς κείμενα που μαστίζουν την εποχή και τον κόσμο μας.