Στο εξώφυλλο του βιβλίου «Αυτός ο μπάτσος» του Γιώργου Σκούρτη από τις εκδόσεις Λιβάνη γράφει: ‘ένα μυθ-ιστόρημα για το ερωτικό πάθος’ κάνοντας τον αναγνώστη να αναρωτιέται αν πρόκειται για μια αμιγώς αστυνομική ιστορία ή για ένα ερωτικό μυθιστόρημα. Και η απάντηση δεν έρχεται αν δεν μελετήσει το βιβλίο μέχρι την τελευταία του γραμμή στην κυριολεξία!
Ο συγγραφέας μέσα από την σε πρώτο πρόσωπο εξομολόγηση ενός αδιάφθορου αστυνομικού έχει καταφέρει να δημιουργήσει ατμόσφαιρα φιλμ νουάρ με πολύ μεγάλη επιτυχία, με διαρκή κι αδιάλειπτη ροή, η οποία εξελίσσεται με γρήγορο ρυθμό χωρίς να αφήνει τον αναγνώστη ούτε λεπτό χωρίς ένταση και αγωνία. Με γραφή περίτεχνα λιτή σε ολόκληρη την ιστορία καταφέρνει να απογυμνώσει τις σκέψεις του μπάτσου, σκέψεις μιας ολόκληρης κοινωνίας, με αναφορές όμως που θα ταίριαζαν απόλυτα σε δοκίμιο φιλοσοφικού έργου. Μονάχα οι σκηνές του ερωτικού πάθους ξεφεύγουν από τη δωρική γραφή και ξεπετιούνται ολοζώντανες μέσα από τις γραμμές του βιβλίου. Το πάθος είναι το κυρίαρχο σημείο της ιστορίας και την κατακλύζει από την πρώτη γραμμή μέχρι την τελευταία τελεία! Ένα πάθος που περιγράφεται με εξαιρετική μαεστρία από τον Γιώργο Σκούρτη και δείχνει ανάγλυφα και σε ολόκληρο το μεγαλείο της την ψυχή και τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του ανθρώπινου μυαλού.
Η ιστορία εξελίσσεται στην Αθήνα όπου ο πρωταγωνιστής της ιστορίας προσπαθεί να εξιχνιάσει την δολοφονία της ερωμένης του, ενώ στο φόντο κυριαρχεί ο υπόκοσμος, οι ξεπουλημένοι αστυνομικοί, τα ναρκωτικά και η νύχτα που κρύβει πολλά μυστικά. Η νεκρή ερωμένη και ο ναρκομανής αδερφός μπλέκονται μέσα στο μυαλό του αστυνομικού και μπλέκουν την ιστορία και την οδηγούν σε μια εξέλιξη που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το σενάριο μιας εξαιρετικής κινηματογραφικής ταινίας. Ο χρόνος είναι σχετικός, πισωγυρίζει τακτικά μέσα στις αναμνήσεις του πρωταγωνιστή, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του είναι πως ούτε σε ένα σημείο της ιστορίας δε μένει στάσιμος αλλά αποτελεί ένα ζωντανό της χαρακτηριστικό.
Με τις φιλοσοφικές του αναφορές μέσα από τα ερωτήματα που θέτει ο αστυνομικός κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό, ο συγγραφέας προσθέτει μια εξαιρετική πινελιά στην ιστορία κάνοντάς την να ξεχωρίσει. Μαζί δε και με το αστυνομικό δαιμόνιο του πρωταγωνιστή που είναι διάχυτο και που η εμφάνισή του αποτελεί και τα σημεία καμπής της ιστορίας, αποτελούν δυο από τα πολύ δυνατά σημεία του μυθιστορήματος. ‘Αυτός ο μπάτσος’ είναι πράγματι εξαιρετικός! Ένα πραγματικό μυθ-ιστόρημα για το ερωτικό πάθος! Μόνο που υπάρχει μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με άλλα αντίστοιχα μυθιστορήματα. Σε κάθε αστυνομική ιστορία υπάρχει ένας θύτης κι ένα θύμα συνήθως. Εδώ τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι…