Κάποτε γιορτάζονταν οι θεοί,
σήμερα γιορτάζονται οι άνθρωποι.
Κάποτε οι κληρούχοι γεννούσαν
έναν Επίκουρο,
σήμερα οι λογάδες κλωνοποιούν
τον εαυτό τους.
Κάποτε το όλον σμίλευε την ομορφιά
σήμερα το όλον είναι η ολότητα,
(δίχως τη σμίλη).
Κάποτε ξεπερνούσαν το μέτρο,
σήμερα λένε : «παν μέτρον άριστον».
Κάποτε οι λιθοξόοι έδιναν
ζωή στην πέτρα,
σήμερα πετροβολούνε τον νυμφώνα.
Κάποτε η τραγωδία ήταν η υπέρβαση,
σήμερα η υπέρβαση είναι τραγωδία.
Κάποτε εν αρχή, ήταν η σκέψη,
σήμερα εν αρχή, είναι η δράση.
Κάποτε οι άνθρωποι πέθαιναν,
σήμερα εξευτελίζουν τον θάνατο.
_
γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης
0 Σχόλια