Σου προσφέρω το είναι μου
μου δίνεις πίσω ενοχές
Παραμύθι που γίνεται
στο μυαλό όπως εσύ θες
Μα ο πρίγκιπας άργησε
το βασίλειο εχάθη
Η απελπισία το άλωσε
και το στέμμα αγκάθι
που τρυπάει το είναι μου
που ματώνει ενοχές
και στη λύπη μου βάλσαμο
δύο κόρες μικρές
_
γράφει η Δώρα Βαξεβανοπούλου
Όμορφο Δώρα το ποίημα σου!! 🙂