Λευκό απλώνεται σα σημαία παράδοσης,
ξεβαμμένο σεντόνι, απόχρωση ονείρων,
απόκοσμες σιωπές ολόγυρα μου.
Ματωμένα γηρατειά Ψυχής!
Τυμπανοκρουσίες παρουσίας,
μυστικά εμφανίζεσαι σε γωνιές,
σημάδι στη νυχτιά η φλόγα σου,
κερί άσβεστο κόντρα στο Βοριά.
_
γράφει ο Βασίλης Μαντικός
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/tdZT4S3JGN0Καθημερινή https://youtu.be/dFTTPv2c1TI?si=zjYSDVebBgC7ismp https://youtu.be/8n-sx6mb2zA?si=-M3GIqehlPUAx5yQΠρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, μα σε εμένα οι θόρυβοι του δρόμου, μεγάλοι ή μικροί, στην όποια ώρα της μέρας ή της νύχτας μου, μού κρατούν μιαν ιδιότυπη συντροφιά. Ακόμη και αυτός του απορριμματοφόρου του δήμου, είτε αυτού των 12 το βράδυ, είτε εκείνου των 6 το...
Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ...Τι υπάρχει το βράδυ;Ζωή ή θάνατος;Ανυπαρξία ή ύπαρξη;Τριβή ή παθητικότητα;Παραπέτασμα ή παραδοχή;Το βράδυ επικοινωνείς με το πνεύμα σου= ΖΕΙΣΤη μέρα επικοινωνείς με τους άλλους= ΠΕΘΑΙΝΕΙΣΤο βράδυ μεταμορφώνεσαι σε μύγα,...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ...Τι υπάρχει το βράδυ;Ζωή ή θάνατος;Ανυπαρξία ή ύπαρξη;Τριβή ή παθητικότητα;Παραπέτασμα ή παραδοχή;Το βράδυ επικοινωνείς με το πνεύμα σου= ΖΕΙΣΤη μέρα επικοινωνείς με τους άλλους= ΠΕΘΑΙΝΕΙΣΤο βράδυ μεταμορφώνεσαι σε μύγα,...
«Α πα πα πα, τι είναι αυτό πια με σένα βρε παιδί μου; Γλώσσα δεν έβαλες μέσα σου όλη τη νύχτα απόψε. Μα γιατί άραγε; Πρόβαρες τα καινούρια σου ποιήματα και σε ενέπνεε αυτό να το κάνεις μέχρι τα χαράματα; Έστησα μεν αυτί να ξεχωρίσω τι έλεγες αλλά στ’ αυτιά...
Όταν έρχεσαι για μένα θα το φωνάζεις. Θα λες το όνομά μου με έναν τρόπο καθηλωτικό. Όταν με ζητάς θα το έχει ζητήσει πρώτα ολόκληρο το σώμα σου. Όταν έρχεσαι για μένα δεν θα κρύβεσαι πίσω από μάσκες δειλίας και ατολμίας. Θα μου απευθύνεσαι σταράτα με τα μάτια σου να...
Πιο δύσκολα από όλα… τα γηρατειά της ψυχής…
… να γερνά και να μη σε λυτρώνει!!!
Yπέροχο!
Σε ευχαριστώ πολύ Σοφία!
Πόσες φορές νοιώθει κανείς ότι η ψυχή του ξαφνικά γέρασε περισσότερο από το σώμα… Έδωσες με τραγική ακρίβεια το συναίσθημα αυτών των στιγμών… Ευτυχώς είναι παροδικό το συναίσθημα αυτό… Στιγμές μοναξιάς…
Υ.Γ. Κάπου διαβάζοντας μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του A casa d’ Irene… Καθόλου τυχαίο….
Τούτες τις φορές της μοναξιάς που η Ψυχή αποζητά ένα χάδι βλέμματος… μια λάμψη στο σκότος των σκιών.
Σας ευχαριστώ!!!!
ΥΓ: … ξεχωρίζοντας το τετράστιχο (A casa d’ Irene)…
[…]Giorni senza domani e il desiderio di te
solo quei giorni che sembrano fatti di pietra
niente altro che un muro
sormontato da cocci di botiglia[…]
“Μέρες χωρίς αύριο και η επιθυμία μου για σένα
μόνο οι μέρες που είναι φτιαγμένες από πέτρα
τίποτα παραπάνω από έναν τοίχο
όπου έχουμε τοποθετήσει στη σειρά μπουκάλια”
Η ακριβής μετάφραση… Και ναι ακριβώς αυτό εννοούσα!!!
Μέρες δίχως αύριο και η επιθυμία για σένα
Μόνο εκείνες οι μέρες που μοιάζουν φτιαγμένες από πέτρα
τίποτε άλλο παρά ένας τοίχος
με θραύσματα μπουκαλιών στην κορυφή του…
Σας ευχαριστώ για την ακριβή μετάφραση, η δική μου ήτο “μηχανής”…
Με κάνατε να αναζητήσω τους στίχους και οι δυο σας. Το τραγούδι το άκουγα από πολύ μικρή και δεν ήξερα τι έλεγε απλά μου άρεσε η μελωδία του. Μου άρεσε τόσο πολύ που είχα μάθει να το λέω απέξω χωρίς όμως να ξέρω τίποτα από όσα λέει…!!!
Το σπίτι της Ειρήνης λοιπόν …Για απάνεμος βοριάς…πολλές αναμνήσεις ξεσήκωσε!! 🙂
Χαρά και τιμή μου Μάχη οι λέξεις μου να ξεσηκώνουν αναμνήσεις…
Σας ευχαριστώ και τους δύο σας!!!
Μοναδικη γραφη..στιχοι γεματοι συναισθηματα δυνατα..”φωνες “που φωναζουν “ακου…κ μη φοβασαι”….συγχαρητηρια Βασιλη…..
Οι φωνές από τα σωθικά κραυγάζουν “Νιώσε με”…
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία!!!
Με αγειξε απίστευτα!!!
Βασίλη κάλη επιτυχία μοναδικος στο τροπο γράφεις σου μπορω να διακρινω με ευκολία το κλας σου…
Σε ευχαριστώ Αλεξάνδρα!!!
Με άγγιξε η «δύναμη» που κρύβεται στο:
“κερί άσβεστο κόντρα στο Βοριά.”
Μπράβο!!Καλοτάξιδο!!
Κόντρα σε οτιδήποτε υποκινείται από σκιές…
Σε ευχαριστώ Παυλίνα!!!!
Ματωμένα γηρατειά Ψυχής!
Εδώ τα λέτε όλα Βασίλη!!Εξαιρετική η γραφή σας!!
Σας ευχαριστώ πολύ!!!