Με τόσο καυτό ήλιο,
το φόρεμά της.
φάνταζε να ιριδίζει.
Τ' αεράκι που φυσούσε
παιχνίδιζε με τα χρώματα,
τα βυσσινί, τα πορφυρά,
τα κροκί, τα πορτοκαλί.

Πέραση η ώρα.
Η ζέστη την κούρασε.
Μια βουτιά στη θάλασσα
της ήταν αρκετή
δροσιά να της προσφέρει.

Διάλεξε να βάλει
τ' ανάλαφρά της.
Ανεπίσημη ενδυμασία,
κι όμως, τόσο λαμπερή
απ' τα ραμμένα
σαμπανί, λευκά
και βαθυγάλανα
αστέρια πάνω της.
Έριξε για πανωφόρι
τη σκουρόχρωμη μπλε,
μεταξωτή ρόμπα της,
χρώμα που μοιάζει
στο σκοτάδι.

Το πιο όμορφο
στολίδι πρόσθεσε
να τη φωτίζει.
Την ολοστρόγγυλη
χρυσαφένια φουρκέτα της.

Τίποτα το επιτηδευμένο.
Τα απλά καθημερινά της.
Αυτά που γαληνεύουν
ψυχές,
εξημερώνουν τ' άγρια,
νανουρίζουν τη φύση,
μέχρι να φτάσει η στιγμή
τη φουρκέτα
να κρύψει στο συρτάρι...

 

_

γράφει η Ουρανία Βασιλάτου

Διαβάστε όλα τα άρθρα της δράσης 'Ασυγγνωστη νύχτα'

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!