Παππού, γιατί τον έσφαξες τον πετεινό;
Για να γλιτώσουμε απ’ του ξυπνήματος
του πρωινού τη ζάλη.
Και τη συκιά γιατί την έκοψες;
Για να’ χουμε απ’ τους χαφιέδες
ήσυχο κεφάλι.
Τον φύλακα τον σκύλο μας γιατί χαρίζεις;
Για την ασφάλεια κόρη μου
μονάχη σου να ορίζεις.
Στο καφενείο γιατί δεν πας το αγέρι σου να’ αλλάξεις;
Είναι για εμένα βλέπεις πια
μεγάλες οι αποστάσεις.
Μα αφού οι σκοτούρες σε απωθούν,
για εμένα γιατί τρέχεις ολημερίς αδιάκοπα
να μ’ έχεις στις ανέσεις;
Εγώ ψυχή μου γέρασα.
Μα σε θωρώ και κλαίω.
Ενός παιδιού μεγάλωμα επίτευγμα σπουδαίο.
_
γράφει η Αλεξάνδρα Στελλάκη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
απίστευτη για ακομη μια φορα!!!
Υπέροχη! Μπράβο
Εγώ ψυχή μου γέρασα.
Μα σε θωρώ και κλαίω.
Ενός παιδιού μεγάλωμα επίτευγμα σπουδαίο.Μεγάλη κουβέντα.. Πολύ δυνατό το ποίημά σας!!! Μπράβο σας!!!