Παππού, γιατί τον έσφαξες τον πετεινό;

Για να γλιτώσουμε απ’ του ξυπνήματος

του πρωινού τη ζάλη.

 

Και τη συκιά γιατί την έκοψες;

Για να’ χουμε απ’ τους χαφιέδες

ήσυχο κεφάλι.

 

Τον φύλακα τον σκύλο μας γιατί χαρίζεις;

Για την ασφάλεια κόρη μου

μονάχη σου να ορίζεις.

 

Στο καφενείο γιατί δεν πας το αγέρι σου να’ αλλάξεις;

Είναι για εμένα βλέπεις πια

μεγάλες οι αποστάσεις.

 

Μα αφού οι σκοτούρες σε απωθούν,

για εμένα γιατί τρέχεις ολημερίς αδιάκοπα

να μ’ έχεις στις ανέσεις;

 

Εγώ ψυχή μου γέρασα.

Μα σε θωρώ και κλαίω.

Ενός παιδιού μεγάλωμα επίτευγμα σπουδαίο.

 

_

γράφει η Αλεξάνδρα Στελλάκη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!