Ετικέτα: Αλεξάνδρα Στελλάκη

  Θαυμάζω το βήμα της διεκδίκησης που δεν το χωρεί ο δρόμος, ο διάπλατος, ο αδιάβατος- ο...

Τέχνασμα ολίγων ή και μη εστί η νόησις. Τα πυρωμένα πούπουλα μιας λειψής κανονικότητας και της...

Άμεμπτου ακρωτηριασμού θύμα η θεά του κάλλους της Μήλου γέννημα λαμπρό και μάρμαρο σκανδάλου....

Μελαγχολία πρόσοψης, φθορά αυθεντική, του χάρτου το αποκύημα –σκληρή παραδοχή– κειμήλιο...

Αρπάζει το ένστικτο της πείνας μου τη γνώση. Δεν έχει κόκκαλα τον σκύλο να ταΐσει. Του αχόρταγου...

Το ψάρι της θαλάσσης, μες στο πιάτο μου σταμάτησε να κολυμπά. […] – γράφει η Αλεξάνδρα...

Απόψε πάλι κλαίς κι είναι απ’ τα στήθη που με βύζαξες πιο βαριά η φωνή. Το σώμα σου αρνείται τη...

Τραχύς και δύσβατος βράχος η καρδιά. Δίχως αίμα ζωντανό και σάρκα υλική. Τάχατες έχει κρυφτεί στα...

Παππού, γιατί τον έσφαξες τον πετεινό; Για να γλιτώσουμε απ’ του ξυπνήματος του πρωινού τη ζάλη....

Πολιτεία προς απόσυρση Ζω σε μια άσφαλτο κατοικημένη Για χάρη της, χτυπούν οι μηχανές στα...

Θαρρώ τις εικοστέσσερις της μέρας  ώρες άχαρες και πληθωρικές.   Τις έπνιξαν πρωτού χαράξει...

Ερειπωμένες οι σελίδες σου, εκείνες που ρουφούσες με τα μάτια και κατάπινες τσιγάρα από μαύρα...