22.05.2018

 

Θαυμάζω το βήμα της διεκδίκησης που δεν το χωρεί

ο δρόμος, ο διάπλατος, ο αδιάβατος- ο δικός μου.

Καρτερώ τους ανθρώπους που δεν πλάθονται πια

να ξυπνήσουν το χάραμα, ζητώντας βοήθεια από το μπλε.

Αξιώνω το προστατευτικό μακριά και το ανέμελο κοντά

της θέσης που παραχωρήθηκε ευάλωτα λατρευτική.

Βάπτισες πατρίδα, τους καινούριους κόσμους, εκείνους

 που περπάτησες πλάι στην ανήσυχη νιότη.

Γέλασες, φλερτάροντας την αμαρτία των άλλων σαν πόνεσες

κεκλεισμένων των θυρών για τη δική σου άνοιξη.

Ζήλεψες «το ατρόμητο» της διαφορετικότητας, 

με το παιδί μέσα σου να καρδιοχτυπά ακόμη στη θύμηση.

Γιατί το όνειρο, γεννιέται απ’ το κουράγιο στο ανείπωτο συναίσθημα,

όταν η επιθυμία μαζεύει τα παπούτσια των ομοίων της.

Και εμείς ξυπόλητοι, γλιστράμε στις καύτρες του ίσως

αναπαλαιώνοντας τους χάρτες της γαλήνιας διαδοχής μας.

Γυμνοί, άμαθοι, άκομψοι, πνευματικοί εραστές

κάθε φωτεινής πλατείας που το βράδυ γίνεται υπόκοσμος.

 

_

γράφει η Αλεξάνδρα Στελλάκη

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου