…γράφει ο Θεόφιλος Γιαννόπουλος
Φίλοι μου καλησπέρα!
Σήμερα θα σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου για ένα ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο στις σελίδες του κρύβει αρκετές ευχάριστες εκπλήξεις για τους λάτρεις της περιπέτειας και του μυστηρίου!
Αφορά το βιβλίο «Ο θησαυρός των ιπποτών» της Ματίλντε Ασένσι. Της Ισπανίδας συγγραφέως που προσωπικά λατρεύω για τον δοτικό τρόπο γραφής της. Αλλά και για τους μύθους, τους θρύλους, και τις δοκιμασίες που συμπεριλαμβάνει πάντοτε στα έργα της.
Την πρωτοδιάβασα πριν λίγα χρόνια, όταν έφτασε στα χέρια μου το έργο της «Ο τελευταίος Κάτωνας». Ένα ογκώδες βιβλίο. Το οποίο πραγματικά με συνάρπασε με την ροή, τη θεματολογία, τις γνώσεις, και τα αγωνιώδη στοιχεία που μπόλιασε στην εξέλιξη της ιστορίας της.
Το «Ο θησαυρός των ιπποτών» είναι το δεύτερο έργο της που διαβάζω. Κάνοντας μια έρευνα, ανακάλυψα πως κυκλοφορούν στα ελληνικά ακόμη δύο δικά της. Το «Όλα κάτω από τον ουρανό» και το «Σαλόνι από κεχριμπάρι». Τα οποίο φυσικά και έχω προμηθευτεί και είναι προγραμματισμένα να με ταξιδέψουν σύντομα στις σελίδες τους. Αναμένετε λοιπόν μελλοντικά νέα και από αυτά!
Επιστρέφοντας ξανά στο «Ο θησαυρός των ιπποτών», ελάτε να επικεντρωθούμε στα κύρια στοιχεία του. Η πλοκή του διαδραματίζεται στην Ευρώπη του 14ου αιώνα και η συγγραφέας μας συστήνει αμέσως, από την πρώτη ακόμη σελίδα, τον Γκαλθεράν ντε Μπορν. Έναν ιππότη του Τάγματος των Οσπιταλίων που εδρεύουν στη Ρόδο. -Και τη στιγμή που διάβασα το συγκεκριμένο σημείο, ο νους μου ανέτρεξε αμέσως με νοσταλγία στο κάστρο των ιπποτών στο νησί! Εκεί, όπου στο παρελθόν έκανα κάποιες έρευνες για τη συγγραφή μελλοντικού μου μυθιστορήματος-.
Ο ιππότης μας λοιπόν, μας εξιστορεί σε πρώτο πρόσωπο όλες τις απρόβλεπτες περιπέτειές του. Κι ενώ ξεκινά με κύριο σκοπό να μεταβεί στην Ισπανία για να εντοπίσει σ’ ένα μοναστήρι τον νόθο του γιο,-ο οποίος δεν έχει καμία γνώση για τους γονείς του-, μπλέκει τελικώς σε ανατρεπτικές καταστάσεις: Βρίσκεται να ακολουθεί τις εντολές του Πάπα, λύνοντας γρίφους και αλιεύοντας ιστορίες γεμάτες με θρύλους. Ελπίζοντας πως έτσι θα καταφέρει να εντοπίσει το μυθικό θησαυρό των Ναϊτών ιπποτών.
Στην περιπλάνησή του αυτή, η συγγραφέας ζωντανεύει εξαιρετικά την εποχή στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα. Τα ήθη και τα έθιμα. Τις θρησκευτικές, παγιωμένες απόψεις και συνήθειες, όπως και τις καθημερινές εργασίες του απλού λαού.
Ανάμεσα σ’ όλα, μας αναφέρει και κάποιες μυστηριακές αντιλήψεις που υπάρχουν σε μυημένους αλλά και σε απλούς αναζητητές της γνώσης. Παρουσιάζοντάς μας μ’ αυτό το τρόπο τα πιστεύω διάφορων θρησκειών. Και κάνοντας μας σ’ ανύποπτο χρόνο, κοινωνούς σε πλήθος απόκρυφων διηγήσεων και πεποιθήσεων.
Τα δεδομένα όμως στο ταξίδι του πρωταγωνιστή μας, σύντομα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Για κάποια απ’ αυτά υπαίτια είναι η παρουσία της γητεύτρας Σάρας. Μιας εβραίας μάγισσας, που προκαλεί να κλέψει την καρδιά του ήρωά μας. Ενός άντρα, που με την είσοδό του στο του Τάγμα των Οσπιταλίων έχει δώσει όρκο να μην ακουμπήσει ποτέ του ξανά γυναίκα…
Στις σελίδες που ακολουθούν, η αποστολή του Γκαλθεράν ντε Μπορν χαρακτηρίζεται από πάμπολλες ριψοκίνδυνες αναζητήσεις, προδοσίες, αποκαλύψεις μυστικών, αποτυχίες μα και απροσδόκητες επιτυχίες. Κάνοντας τις 424 σελίδες να περνούν τόσο μα τόσο γρήγορα μπρος από τα μάτια μας!
Προσωπικά, χρειάστηκα έξι μέρες για να ολοκληρώσω την ανάγνωση του παρόντος βιβλίου.
Οι τελικές μου εντυπώσεις; Περίφημο και συναρπαστικό!
Και η αλήθεια είναι πως ήθελα να υπάρχουν κι άλλες σελίδες για να διαβάσω. Κι αυτό είναι ένα συναίσθημα και μια ανάγκη, που πιστεύω ότι θα την νιώσουν όλοι οι αναγνώστες όταν φτάσουν στον επίλογο του συγκεκριμένου βιβλίου.
Ωστόσο, αν έπρεπε να το συγκρίνω με το άλλο έργο της, «Ο τελευταίος Κάτωνας», τότε έχω να πω ότι εκείνο παραμένει ακόμη πρώτο στη καρδιά μου. Ίσως επειδή έχω την αίσθηση πως το τέλος του δε δίνει περιθώρια για κάποια συνέχεια. Σε αντίθεση με το «Ο θησαυρός των ιπποτών» όπου συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Εάν Φίλοι μου το έχετε διαβάσει κι εσείς, θα αναμένω με χαρά τις εντυπώσεις σας.
Να είστε καλά και να έχετε πάντα όμορφα λογοτεχνικά ταξίδια!
0 Σχόλια