Λαμπτήρες πολλοί μα άχρωμοι
σε τούτο τον υπόγειο σταθμό.
Και μήπως είναι αρκετοί;
Για να σου δώσουν μια πνοή
την απόφαση να πάρεις;
Λαμπτήρες εκτυφλωτικοί!!
Κι αυτό το φως που σε οδηγεί;
Σε μια δρασκελιά προσεκτική;
Δεν είναι εύκολη η φυγή
για κάποιον που ακροβατεί
μεταξύ κενού και αποβάθρας.
Για δες κι εκείνους τους γοργούς
Δες τους!!Τους ανθρώπους τους βιαστικούς!!
Για δες τους πως αγκομαχούν
με λύσσα μάχονται και πολεμούν
στο δρομολόγιο να αφεθούν.
Μα είναι δύο ή τρία τα λεπτά;
Ίσως και παραπάνω.
Όμως κοίτα!!
Δείχνουν τόσο καθοριστικά
κυλιόμενα και ιστορικά
για τον καθένα τόσο ξεχωριστά
αφού θα φέρουν…. γρήγορα ή αργά
μια απόφαση, μια λύση
μια ανάσα ή μια σκοτεινιά.
της Άννας Ρουμελιώτη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
“Για κάποιον που ακροβατεί……”Τα ‘πες όλα πάλι Άννα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν είναι εύκολη η φυγή
για κάποιον που ακροβατεί
Τι στίχος!!!!!!!!!! τι νόημα!!!!!!!!!! Υπέροχο Αννα!!!!!!!!!!!!!
Σας ευχαριστώ τόσο πολύ για τα επαινετικά σας σχόλια Μίνα και Σοφία!!
Όχι Άννα μου, ” Δεν είναι εύκολη η φυγή
για κάποιον που ακροβατεί
μεταξύ κενού και αποβάθρας”
Δεν είναι εύκολη η φυγή από τον ίδιο τον εαυτό…
Σε ευχαριστώ!!!!!!!!
Άννα Μαρία σε ευχαριστώ που με διαβάζεις και που με καταλαβαίνεις!!!