Γέρνω προς το μέρος σου, όπως τα άνθη προς τον ήλιο, όπως ο θρήσκος στο θεό του και το παιδί στη μάνα του. Γέρνω κι αφήνομαι ολάκερος, δίχως να κρατώ τίποτε για μένα, σ’ αγγίζω και σου δίνομαι σα να ‘σαι αρχή και τέλος μου συνάμα. Γέρνω και δε ζητώ να σηκωθώ, δεν έχω ανάγκη ουρανό, στο χώμα σου θέλω να ξαπλώσω. Να κοιμηθώ και να ξυπνήσω πλάι σου, γυρτός μα ερωτευμένος.
_
γράφει ο Χρήστος Κουλαξίζης
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/JFMklWEo5ioΚαθημερινή https://youtu.be/CaKMaaV4Pwc https://youtu.be/lWyKKDlWlrU?si=Mu-tUW1f0YFMTOl_ Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων...
- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...
- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν βασίλισσα, αυτό της είχαν πει από μικρή. Κι εκείνη το είχε πιστέψει. Μέχρι τη μέρα που γνώρισε ένα αγόρι κι εκείνος της είπε ότι την αγαπάει. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση, δεν ήταν βλέπεις του κύκλου της. Πάλεψε με τον εαυτό της όπως...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν βασίλισσα, αυτό της είχαν πει από μικρή. Κι εκείνη το είχε πιστέψει. Μέχρι τη μέρα που γνώρισε ένα αγόρι κι εκείνος της είπε ότι την αγαπάει. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση, δεν ήταν βλέπεις του κύκλου της. Πάλεψε με τον εαυτό της όπως...
- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Είχε γεννηθεί απότομα πολλά χρόνια πριν το καταλάβει. Η ζωή του έμοιαζε με αρχαία τραγωδία, παιδί αγνώστων θεών, ήξερε πως έπρεπε να θυσιαστεί στο βωμό της διαφορετικότητας για να μπορέσει να ζήσει. Τον είχαν προικίσει όμως οι θεοί με...
- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Η Πολυξένη κάθε πρωί άφηνε τον κουρασμένο της πόθο να κοιμηθεί ήσυχα ήσυχα πάνω στο μαξιλάρι της. Μπροστά στον καθρέφτη ζωγράφιζε την ιδανική της εικόνα, κοκκίνιζε τα χείλη της κι ονειρευόταν για όσο διαρκούσε η καθημερινότητα έναν...
Ύμνος στην αγάπη και στον προ πάντων των αιώνων γεννήτορά της, τον Έρωτα…
ΜΠΡΑΒΟ!
Σε λίγες γραμμές ο ορισμός του ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥ. Μού άρεσε΄.
“Δεν έχω ανάγκη ουρανό”… Υπέροχο!
το αγάπησα…
Πόσο γλυκός ο έρωτας! Μα προσοχή… Πικρή η εξάρτηση!
Υπέροχο!!!!
Ταυτίστηκα ❤️