Πίνακας με τίτλο “Mimozas” της Σοφίας Βλαχογιάννη

γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης

Είχε γεννηθεί απότομα πολλά χρόνια πριν το καταλάβει. Η ζωή του έμοιαζε με αρχαία τραγωδία, παιδί αγνώστων θεών, ήξερε πως έπρεπε να θυσιαστεί στο βωμό της διαφορετικότητας για να μπορέσει να ζήσει. Τον είχαν προικίσει όμως οι θεοί με εκείνο το βλέμμα που σε διαπερνούσε μέχρι να βρει μέσα σου πού κρύβεις τα πολύτιμα πετράδια και το χρυσάφι της ψυχής σου. Κι όμως τίποτα επίγειο και καθημερινό δεν τον ένοιαζε, ούτε ο χρυσός, ούτε τα λεφτά, ούτε οι ανέσεις, ούτε οι ίδιοι οι άνθρωποι που πάντα ένιωθε πως δεν μπορούν να τον καταλάβουν. Εκείνος, από την άλλη, τους καταλάβαινε. Και τους καταλάβαινε καλά, διάβαζε την ψυχή τους μέσα από τα μεγάλα του κόκκινα γυαλιά που έκαναν τον κόσμο του ξεκάθαρο. Είχε πληρώσει το τίμημά του για να μπορεί να βλέπει τόσο διάφανα τους ανθρώπους. Έμοιαζαν στο βλέμμα του σαν καλογυαλισμένα κρύσταλλα μέσα στις προσεκτικά κλεισμένες προθήκες τους. Τώρα πια τις ανάσες του τις έπαιρνε στην άκρη της ζωής. Όχι από φόβο ούτε από ντροπή, αλλά από ανάγκη. Ήθελε να εξομολογηθεί στο σύμπαν τις αμαρτίες που δεν είχε κάνει, γι’ αυτές που είχε κάνει ήταν περήφανος. Γι’ αυτό ίσως τίποτα πια δεν μπορούσε να τον ξαφνιάσει, ούτε καν οι ψυχές εκείνων των ανθρώπων που ήξερε πως είναι άδειες, γεμάτες μονάχα με το τίποτα. Εκείνος συνέχιζε κανονικά, εκεί, στην άκρη της ζωής, κάπου ανάμεσα στο θάνατο και τα φανταχτερά του ρούχα…

 

_

Ο πίνακας Mimozas είναι της εικαστικού Σοφίας Βλαχογιάννη

_

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 12 – 13 Ιουλίου 2025

Real News https://youtu.be/IaJvsqgpYXkΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Επείγοντα περιστατικά

Επείγοντα περιστατικά

ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ, τον Χάρη, να μπαίνει φουριόζος στο νοσοκομείο. Άρχισε να ρωτά κάτι, στα πεταχτά, όποιον έβρισκε μπρος του, χωρίς να σταματήσει. Συνέχιζε, τρέχοντας στους διαδρόμους, να κοιτά γύρω του με μάτια πανικόβλητα. Έψαχνε τα επείγοντα περιστατικά....

Εμείς

Εμείς

Μου λείπεις· Η θύμησή σου αβάσταχτο κενό μου καίει τα σωθικά. Κι Εγώ τόσο μικρή μπροστά στον Έρωτά μας στον Έρωτα τον θαρραλέο τον τολμηρό τον φευγαλέο. Κι Εσύ τόσο μικρός μπροστά στο «Εγώ» σου στο «Εγώ» το ανίκητο το πελώριο το αήττητο. Το «Σ ’αγαπώ» από τα χείλη...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Εμείς

Εμείς

Μου λείπεις· Η θύμησή σου αβάσταχτο κενό μου καίει τα σωθικά. Κι Εγώ τόσο μικρή μπροστά στον Έρωτά μας στον Έρωτα τον θαρραλέο τον τολμηρό τον φευγαλέο. Κι Εσύ τόσο μικρός μπροστά στο «Εγώ» σου στο «Εγώ» το ανίκητο το πελώριο το αήττητο. Το «Σ ’αγαπώ» από τα χείλη...

Ελάσσονα Κλίμακα

Ελάσσονα Κλίμακα

Το σκοτάδι, νομίζω, σου μοιάζει,με φιλά και χορεύω στα βάθη του.Όταν λείπω διαλύει τη σάρκα του,γιατί, λέει, δεν μπορεί να μ ’αλλάξει. Είναι κάτω πεσμένο και κλαίει.Το τυλίγουν σκουριά κι αποτσίγαρα.Μουρμουρίζει λέξεις από σίδερα,και σ ’αλμυρό πάτωμα επιπλέει. Να...

Της μάνας ο αποχαιρετισμός

Της μάνας ο αποχαιρετισμός

Ένα πουλί να προσπαθείνα προσπαθεί μα δεν μπορείαπ’ τής αγκάλες της να βγειτης μάνας της μοναδικής Έχει σχοινιά από σ’ αγαπώαυτή με πείσμα ως το θεόμε ένα αντίο θλιβερόκλάμματα βάνουν και οι δυο Μάνα αν αλήθεια μ’ αγαπάςμην φύγεις τώρα είναι βοριάςΜάνα δεν ξέρω να...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *