Να φύγω λες,
Και που να πας;
Χωρίς προορισμό
Χωρίς πανιά και άνεμο
Σ' έναν κατακλυσμό;
Να κάτσω πάλι δεν μπορώ
Να βλέπω πως θα φεύγεις
Να τρέχει αλλού ο λογισμός
Σε τόπους που δεν ξέρεις.
Μα πιο καλά να φύγουμε
Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ
σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
Προσκλητήριο άγγελμα η ανυπόταχτη ζωή ξέχωρης προσωπικής δημιουργίας και ολοκλήρωσης, με ρήξεις ανοιχτές, ανατροπές και επινοήσεις. Ο χρόνος, αξίωμα αναγνώρισης και δοκιμασία για δραστικές αλλαγές, σχεδιασμούς και υπερβάσεις. Ο τόπος, αναφορά, σπονδή και σημειολογία...
Οι μαυροφορεμένες γυναίκες είχαν μιαν αύρα αλησμόνητης παιδίσκης (Τα βλήτα ανθούσαν στο άγουρο τριαντάφυλλο) Κι ήταν τα παιδιά που τραγουδούσαν και μας χαρίζαν μια γλυκιά παρερμηνεία του ολεθρίου. Ο σπόρος χάθηκε στο χυλό της μοίρας, η μοίρα μαράθηκε στην ορμή της...
Σαν καταφυγή και σαν όνειρο μοιάζεις μικρή σύνθεση σε μορφή χλωρίδας Κάποιος επαίτης θηρευτής του άλλου τρόπου Θα σε ονόμασε Και καθώς σε παρατηρώ -αυτό μόνο αφού διάλογος ανάμεσα σε φύση και άνθρωπο ουδόλως ευδοκιμεί- Δεν διακρίνω μήτε άνθος μήτε μίσχο Του...
“Μα πιο καλά να φύγουμε / Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ / σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;”
Λέω πως, όταν αγαπάς, δεν μετράει αν θα φύγεις ή αν θα μείνεις – φτάνει να είσαι μαζί του/της… “σφιχτά αγκαλιασμένοι”!
Σωστά το λες Βάσω. Η αγάπη είναι απόφαση και γιαυτό περιέχει δύο βασικά συστατικά. Την ελευθερία της επιλογής και την Δημοκρατικότητα της κοινής απόφασης που δεν δεσμεύει τα δύο μέρη.
Σφιχτά αγκαλιασμένοι τότε στον κατακλυσμό της αγάπης!!!!!Συγχαρητήρια Βαγγέλη!!!!!
Ωραία λύση και η δική σου Άννα, αγκαλιασμένοι στον κατακλυσμό της αγάπης. Σε ευχαριστώ πολύ.
αφού ρωτάς, θε να σου πω, να μείνουμε εδώ μαζί κι ενωμένοι σφιχτά αγκαλιασμένοι!!!!
Βαγγέλη έχω ξεχωρίσει τον τρόπο που γράφεις και κάθε φορά συγκινούμαι ιδιαίτερα με τα γραπτά σου. Αφήνω στην άκρη άλλες ασχολίες για να σε διαβάσω.
Μαρία σε ευχαριστώ πολύ, βάλε μόνο προτεραιότητες στις ασχολίες πριν με διαβάσεις . Μην έχεις τίποτα απρόοπτα (καλόγηρος στην κατσαρόλα ας πούμε) και έχω το κρίμα στο λαιμό μου.