Να φύγω λες,
Και που να πας;
Χωρίς προορισμό
Χωρίς πανιά και άνεμο
Σ' έναν κατακλυσμό;
Να κάτσω πάλι δεν μπορώ
Να βλέπω πως θα φεύγεις
Να τρέχει αλλού ο λογισμός
Σε τόπους που δεν ξέρεις.
Μα πιο καλά να φύγουμε
Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ
σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Μπήκα μετά από καιρό. Στο άδειο σπίτι. Με πήρε αγκαλιά το κύμα του χρόνου. Ήταν κρυμμένος εκεί πριν από μένα. Χρόνος Οικόσιτος. Χρόνος Άγγελος. Άυλος. Η ρομφαία του, ακίδα διπλόχορδη. Περιφέρεται Ανάμεσα στ’ αγαπημένα φορέματα της μάννας. Άδεια φορέματα στις...
Στου κόσμου τα τελευταία απομεινάρια στου Ήλιου την ατελεύτητη σιωπή τα άστρα αφήνουν χρώματα και σημάδια να βρίσκεις το δρόμο σ’ άγνωστη εποχή. Η μέρα που φεύγει όμορφη και σκληρή το ίδιο θα ‘ναι κι η άλλη που ξεκινάει ας ήταν μετά τη δύση της ν’ ακουστεί ...
Στου κόσμου τα τελευταία απομεινάρια στου Ήλιου την ατελεύτητη σιωπή τα άστρα αφήνουν χρώματα και σημάδια να βρίσκεις το δρόμο σ’ άγνωστη εποχή. Η μέρα που φεύγει όμορφη και σκληρή το ίδιο θα ‘ναι κι η άλλη που ξεκινάει ας ήταν μετά τη δύση της ν’ ακουστεί ...
Απρίλης, Μάης καθοδόν. Κορίτσια στου έρωτα το ρουν. Έχουν το ένστικτο των λουλουδιών: να μην ανθίσουν δε μπορούν. _ γράφει ο Σπύρος...
Στην ωραία Ελένη μας -Στη μνήμη της συμμαθήτριας Ελένης Μ.- Γλυκούλα και ονειρική, οι δυο σε ένα θρανίο. Δεν ήσουν καν ομηρική, μα άγγιζες το Θείο. Δεν ήσουνα του Μενελά*, βασίλισσα της Σπάρτης. χωριατοπούλα, που γελά και τη γελάει ο Μάρτης....
Ακολουθήστε μας στο Google News
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Στην ωραία Ελένη μας -Στη μνήμη της συμμαθήτριας Ελένης Μ.- Γλυκούλα και ονειρική, οι δυο σε ένα θρανίο. Δεν ήσουν καν ομηρική, μα άγγιζες το Θείο. Δεν ήσουνα του Μενελά*, βασίλισσα της Σπάρτης. χωριατοπούλα, που γελά και τη γελάει ο Μάρτης....
Είμαστε όλοι σε μια αρένα, όπου τέρατα κάθε λογής ορμάνε. Το κοινό ζητωκραυγάζει με την πρώτη σταγόνα αίματος, με το πρώτο σημάδι ήττας. Κρατώντας ένα μικρό σπαθί τι να καταφέρεις; Εχθροί τέτοιας ρώμης πάντα κερδίζουν. Ποιος ο λόγος να αγωνίζεσαι; Ποιος ο λόγος να...
Ξέρεις, μου μοιάζει όλο αυτό σαν βαρκάδα. Στη μέση του σύμπαντος. Κουκίδα ασήμαντη. Να θες να βγεις να ξεσκάσεις. Να πας μια βόλτα στα μαγαζιά. Να μυρίζεις τον αέρα στην Αιόλου, Τα ασβεστωμένα παρτέρια της παλιάς πόλης, Τα πεύκα του Σειχ - Σου, Το μοναστήρι της...
“Μα πιο καλά να φύγουμε / Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ / σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;”
Λέω πως, όταν αγαπάς, δεν μετράει αν θα φύγεις ή αν θα μείνεις – φτάνει να είσαι μαζί του/της… “σφιχτά αγκαλιασμένοι”!
Σωστά το λες Βάσω. Η αγάπη είναι απόφαση και γιαυτό περιέχει δύο βασικά συστατικά. Την ελευθερία της επιλογής και την Δημοκρατικότητα της κοινής απόφασης που δεν δεσμεύει τα δύο μέρη.
Σφιχτά αγκαλιασμένοι τότε στον κατακλυσμό της αγάπης!!!!!Συγχαρητήρια Βαγγέλη!!!!!
Ωραία λύση και η δική σου Άννα, αγκαλιασμένοι στον κατακλυσμό της αγάπης. Σε ευχαριστώ πολύ.
αφού ρωτάς, θε να σου πω, να μείνουμε εδώ μαζί κι ενωμένοι σφιχτά αγκαλιασμένοι!!!!
Βαγγέλη έχω ξεχωρίσει τον τρόπο που γράφεις και κάθε φορά συγκινούμαι ιδιαίτερα με τα γραπτά σου. Αφήνω στην άκρη άλλες ασχολίες για να σε διαβάσω.
Μαρία σε ευχαριστώ πολύ, βάλε μόνο προτεραιότητες στις ασχολίες πριν με διαβάσεις . Μην έχεις τίποτα απρόοπτα (καλόγηρος στην κατσαρόλα ας πούμε) και έχω το κρίμα στο λαιμό μου.