Να φύγω λες,
Και που να πας;
Χωρίς προορισμό
Χωρίς πανιά και άνεμο
Σ' έναν κατακλυσμό;
Να κάτσω πάλι δεν μπορώ
Να βλέπω πως θα φεύγεις
Να τρέχει αλλού ο λογισμός
Σε τόπους που δεν ξέρεις.
Μα πιο καλά να φύγουμε
Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ
σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...
Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...
Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...
Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου οι μέρες της νιότης μας σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα. Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων. Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού άλλες στεριές και...
Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά, Για...
“Μα πιο καλά να φύγουμε / Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ / σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;”
Λέω πως, όταν αγαπάς, δεν μετράει αν θα φύγεις ή αν θα μείνεις – φτάνει να είσαι μαζί του/της… “σφιχτά αγκαλιασμένοι”!
Σωστά το λες Βάσω. Η αγάπη είναι απόφαση και γιαυτό περιέχει δύο βασικά συστατικά. Την ελευθερία της επιλογής και την Δημοκρατικότητα της κοινής απόφασης που δεν δεσμεύει τα δύο μέρη.
Σφιχτά αγκαλιασμένοι τότε στον κατακλυσμό της αγάπης!!!!!Συγχαρητήρια Βαγγέλη!!!!!
Ωραία λύση και η δική σου Άννα, αγκαλιασμένοι στον κατακλυσμό της αγάπης. Σε ευχαριστώ πολύ.
αφού ρωτάς, θε να σου πω, να μείνουμε εδώ μαζί κι ενωμένοι σφιχτά αγκαλιασμένοι!!!!
Βαγγέλη έχω ξεχωρίσει τον τρόπο που γράφεις και κάθε φορά συγκινούμαι ιδιαίτερα με τα γραπτά σου. Αφήνω στην άκρη άλλες ασχολίες για να σε διαβάσω.
Μαρία σε ευχαριστώ πολύ, βάλε μόνο προτεραιότητες στις ασχολίες πριν με διαβάσεις . Μην έχεις τίποτα απρόοπτα (καλόγηρος στην κατσαρόλα ας πούμε) και έχω το κρίμα στο λαιμό μου.