Να φύγω λες,
Και που να πας;
Χωρίς προορισμό
Χωρίς πανιά και άνεμο
Σ’ έναν κατακλυσμό;
Να κάτσω πάλι δεν μπορώ
Να βλέπω πως θα φεύγεις
Να τρέχει αλλού ο λογισμός
Σε τόπους που δεν ξέρεις.
Μα πιο καλά να φύγουμε
Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ
σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/px8Sd8oC-OUΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...
Για σένα Η ποίηση είναι σαν κλάσμα στον χρόνο,ποτέ δεν θα φτάσει το ένα, το απόλυτο. Μερικές φορές μεγαλώνει ο αριθμητής,η φωνή και η ψυχή που αναστενάζει.Άλλες φορές ο παρανομαστής, τρελαίνεται,το βάρος του κόσμου, η σκιά που μας πνίγει. Το κλάσμα πάντα κινείται, μα...
Μια ελπίδα για το αύριο, ανασταίνεται απ’ το χθες Ξετυλίγονται οι σκέψεις διαγράφονται ενοχές Με την πρωινή την αύρα, νέα μέρα ξεκινά Κι όλες οι στιγμές που σβήσαν αναπλάθονται ξανά Με τον χρόνο όλα περνάνε κι όμως πίσω δεν γυρνούν Κι αν πληγές θεραπευτούν...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Μια ελπίδα για το αύριο, ανασταίνεται απ’ το χθες Ξετυλίγονται οι σκέψεις διαγράφονται ενοχές Με την πρωινή την αύρα, νέα μέρα ξεκινά Κι όλες οι στιγμές που σβήσαν αναπλάθονται ξανά Με τον χρόνο όλα περνάνε κι όμως πίσω δεν γυρνούν Κι αν πληγές θεραπευτούν...
Γυναίκα σε άχρονο τοπίο (μελάνι σε χαρτί, 30Χ20cm.) Τι εστί εγώΈνα φαινομενικό τίποταΕμείςΚαι το μόνο που εγκυμονώΕίναι χάος κενόπου έρχεται πρόωρα σε κενό Ίσως ισχυριστούν φαντάσματος φενάκη ήΈστω ολογράμματος οφθαλμαπάτηΑλλά τα χέρια μου λένε βρίσκουν καθαράΚαι ξέρω...
Λόγια λέγονται κάθε μέρακαι εσύ από το μπαλκόνι κοιτάςαπολαμβάνοντας τη σιωπή του μηδέν. Λόγια που πετάνε σαν πουλιάκαι γεμάτα αγάπης κακοφωνίες.Όλα όσα ήθελεςόλα όσα έχειςβρίσκονται εμπρός στα μάτια σου. Απόλαυσε το σκηνικόκαι την νεκρική γαλήνητώρα που την κορυφή...
“Μα πιο καλά να φύγουμε / Μαζί και ενωμένοι
ή να καθίσουμε εδώ / σφιχτά αγκαλιασμένοι;
Τι λες κι εσύ;”
Λέω πως, όταν αγαπάς, δεν μετράει αν θα φύγεις ή αν θα μείνεις – φτάνει να είσαι μαζί του/της… “σφιχτά αγκαλιασμένοι”!
Σωστά το λες Βάσω. Η αγάπη είναι απόφαση και γιαυτό περιέχει δύο βασικά συστατικά. Την ελευθερία της επιλογής και την Δημοκρατικότητα της κοινής απόφασης που δεν δεσμεύει τα δύο μέρη.
Σφιχτά αγκαλιασμένοι τότε στον κατακλυσμό της αγάπης!!!!!Συγχαρητήρια Βαγγέλη!!!!!
Ωραία λύση και η δική σου Άννα, αγκαλιασμένοι στον κατακλυσμό της αγάπης. Σε ευχαριστώ πολύ.
αφού ρωτάς, θε να σου πω, να μείνουμε εδώ μαζί κι ενωμένοι σφιχτά αγκαλιασμένοι!!!!
Βαγγέλη έχω ξεχωρίσει τον τρόπο που γράφεις και κάθε φορά συγκινούμαι ιδιαίτερα με τα γραπτά σου. Αφήνω στην άκρη άλλες ασχολίες για να σε διαβάσω.
Μαρία σε ευχαριστώ πολύ, βάλε μόνο προτεραιότητες στις ασχολίες πριν με διαβάσεις . Μην έχεις τίποτα απρόοπτα (καλόγηρος στην κατσαρόλα ας πούμε) και έχω το κρίμα στο λαιμό μου.