Σας γράφω από το γραφείο μεταφορών

και αναδόμησης

με  τους ετοιμόρροπους καναπέδες

και τα βαθιά τους βαθουλώματα

να ταΐζουν χειμώνα

κι άλλο χειμώνα.

Ψάχνω στις λίστες απογραφής

με τα κρεμασμένα γράμματα.

Απροσπέλαστα χαμόγελα

και παίζουν δήθεν σκάκι.

Ο έξυπνος πάντα κερδίζει

μου έλεγε η δασκάλα μου

κι εγώ έκανα πως την πίστευα.

Με βρίσκω στο δελτίο αποστολής

με τις πνιχτές εξώσεις σάρκας και νόησης

να αντιστέκομαι στα φλυτζάνια

σαν σερβίρουν παγωμένο καφέ

πάνω στης σήψης το δεντρόσπιτο

που αβγάτεψε τις ανάγκες του.

Διαβάζω στης θύρας του το εξώδικο:

Σερβίρεται κονιάκ μηδέν αστέρων.

Για παξιμάδι ούτε λόγος.

_

γράφει η Καλλιόπη Δημητροπούλου