_
Δεν έχω μάθει λόγια όμορφα να λέω…
Μα σ’ έχει πλάσει το όνειρο μου………..
Σε χρειάζεται το χτες μου….
Σ’ αναζητάει το αύριο που ξημερώνει…
Σε τραγουδάει η μουσική μου…
Σε τυλίγει η σκέψη μου….
Είσαι ο στίχος μου….
Είσαι ο ήχος μου…..
Είσαι τα χρώματα που ζωγραφίζουν την ψυχή μου…..
Δεν έχω μάθει λόγια όμορφα να λέω…….
Μα… Σ’ αγαπάει…. η γυναικεία μου υπόσταση……
….Έρικα Τζαγκαράκη….
Ακολουθήστε μας
Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...
- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης Η Ελένη καθόταν στο μικρό καφέ της γειτονιάς με τον καπουτσίνο της να κρυώνει δίπλα στον φορητό υπολογιστή. Στα 38 της χρόνια είχε μάθει να κρύβει τις ρυτίδες της με φίλτρα και τις απογοητεύσεις της με χιούμορ. Δούλευε ως...
Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...
ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα.. Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!. Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα. Ολόκληρη. Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....
Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...
0 Σχόλια