–

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

–

Τα βιβλία της Ελένης Γαληνού, κατέχουν ξεχωριστή θέση στην προσωπική μου βιβλιοθήκη. Μεστά βιβλία, καλογραμμένα, με περίτεχνες περιγραφές, όμορφες παρομοιώσεις, με καλοδουλεμένους χαρακτήρες ηρώων και γλαφυρότητα, σε ταξιδεύουν μαζί τους κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.

Το νέο της βιβλίο, «δώδεκα ημέρες θύελλας», είναι άλλο ένα αριστούργημά της. Μια έξυπνη σύλληψη ιδέας που την πλαισιώνουν μοναδικά οι ιδιαίτεροι ήρωες που συμμετέχουν και μας οδηγούν μαζί τους στη δίνη της ιστορίας, αγωνιώντας πλάι τους να αντιληφθούμε τη συνέχεια ρουφώντας τις λέξεις, μέχρι την τελευταία τους ρανίδα.

Μα ας πάρουμε στα χέρια μας την αρχή του νήματος της ιστορίας. Η Μελίνα Χατζηκυριάκου, μια εκθαμβωτικά όμορφη γυναίκα, ρομαντική και ευαίσθητη, ζει μια βαρετή και συνάμα άχρωμη ζωή, στο πλάι του συζύγου της Μάριου. Ο τελευταίος, είναι ευκατάστατος γιατρός, υπερπροστατευτικός με τη Μελίνα, αλλά συνάμα κακός και δύστροπος, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Ο κατά 15 χρόνια μεγαλύτερος από την 42χρονη γυναίκα του, έχει από τον πρώτο του γάμο 2 γιους και έχει σεβαστεί την επιθυμία της Μελίνας, να μην αποκτήσουν παιδιά.

Αναλώνονται σε δεξιώσεις ενόσω η ίδια παίζει πιάνο και τραγουδά σποραδικά στο πολυτελείας εστιατόριο της φίλης της Ηρώς, μιας ανεξάρτητης και δυναμικής γυναίκας, το PERLE. Συνετή γυναίκα η Μελίνα, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις, δέχεται στωικά την καθημερινότητα, μακριά από το οικογενειακό της περιβάλλον το οποίο έχει απομακρύνει από τη ζωή της, όχι άδικα.

Και ενώ όλα κυλούν αθόρυβα, ο Έκτορας Βελής, ο πρώτος και μεγαλύτερος έρωτας της, θα εμφανιστεί μπροστά της σαν φάντασμα του παρελθόντος, ταράζοντας τα λιμνάζοντα νερά της ζωής της, που από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, τίποτα δε θα είναι ίδιο…

Η αποκάλυψη της επόμενης μέρας, βρίσκει τη Μελίνα απροετοίμαστη. Ο Έκτορας της ομολογεί ότι τον έχουν προσεγγίσει για να την πλησιάσει και να την οδηγήσει σε έναν παράνομο δεσμό μαζί του, χωρίς να γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες. Αν και στην αρχή δύσπιστη, πείθεται για τα όσα ο Έκτορας της αποκαλύπτει και η θύελλα τους παρασύρει στους κόλπους της, χωρίς ακόμα να το υποψιάζονται.

Ένα λιτό σημείωμα που γεννά ερωτηματικά, ο ήχος τζαμιού που σπάει, μια εγχείρηση καρδιάς, η φράση «φοβάμαι πολύ» σε ένα μήνυμα γεμάτο απόγνωση, ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι, οι συνεχείς ανακρίσεις, η αδιαφορία μιας μάνας για τα «θέλω» του παιδιού της, μια πολυκατοικία στο Κολωνάκι, μια προσθετική στήθους, η σκιά χωρίς πρόσωπο ενός αγοριού, το άλλοθι μιας απόπειρας φόνου, μια προσβλητική και απαράδεκτη συμπεριφορά, ένα μπουκέτο χάρτινα λουλούδια και μια από καρδιάς εξομολόγηση που οι λέξεις ματώνουν το λαιμό στην άγρια έξοδό τους, κρατούν την αγωνία του αναγνώστη στο ζενίθ από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα.

Πως τρυπώνει στις ζωές του Έκτορα και της Μελίνας για ακόμη μία φορά η κακομαθημένη, αναιδής και χειριστική κόρη του πατριού της Μελίνας, Νάνσυ;

Ποια είναι η Αλίκη και πώς συνδέονται οι ήρωες μαζί της;

Είχε δικαίωμα η Άσπα να πάρει θέση σε ένα τόσο προσωπικό και ευαίσθητο ζήτημα, ικανό να αλλάξει για πάντα τη ζωή της ανιψιάς της;

Τι κοινό έχουν ο Γιώργος Αθανασίου και η Αθανασία Γεωργίου;

Ποιος κρύβεται επιμελώς πίσω από την μελετημένη πλεκτάνη που έχει στηθεί εις βάρος της Μελίνας και του Έκτορα;

Είναι τελικά καλά μελετημένη η απόπειρα ή υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες για τους ευάλωτους χαρακτήρες;

Ο Ξενοφών, η Λόρα, ο Μηνάς, η Ντόνα, ο Αντρέας, η Σάντρα, ο Γεράσιμος, η Νατάσα και ο Δημήτρης, θα υφάνουν τη δική τους πορεία πάνω στον καμβά της ιστορίας, χρωματίζοντας με έντονες μπογιές άλλοτε στο φως και άλλοτε στο έρεβος.

Καθ’ όλη της ανάγνωση του βιβλίου, χαράζεις ένα πλάνο υπόπτων που συνεχώς προσθέτεις ή αφαιρείς πρόσωπα προσπαθώντας να ανακαλύψεις τη σκευωρία που έχει διαδραματιστεί, όταν ανακαλύπτεις ότι ο από χρόνια κρυμμένος έρωτας των πρωταγωνιστών ξαναγεννιέται, δυναμώνει και σαν ασπίδα τους προφυλάσσει από τις κακοτοπιές.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Ελένης Γαληνού, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

… υπάρχουν πρέπει στον έρωτα;…

Όλοι έζησαν ένας αλλιώτικο Αύγουστο. Κάποιοι έφτασαν στην Ιθάκη τους, χάρισαν μια πολυπόθητη συγχώρεση, ήρθαν αντιμέτωποι με τις ευθύνες και τα λάθη τους, έδωσαν υποσχέσεις, έφτασαν στην εξιλέωση και τη κάθαρση, πλήρωσαν το τίμημα των αποφάσεων τους ή παρέμειναν δέσμιοι των ακάθαρτων πληγών τους.

Το βέβαιό είναι ότι, με την πένα της Ελένης Γαληνού, η φιλία, η αγάπη και ο έρωτας άνθισαν και ευωδίασαν, κέρδισαν στη μάχη έναντι του κακού και του άδικου και χάρισαν απλόχερα το αγαθό της ευτυχίας σε όλους όσοι ήταν έτοιμοι να την αγκαλιάσουν.

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στα Μελίσσια. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για περίπου δέκα χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής με θέμα Σύννεφα.

Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008. Με τη λογοτεχνία ασχολείται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Η Πόλη Φοβάται με το διήγημα …για ένα τσιγάρο! Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Όταν Στέρεψε η Αντοχή (2013), Πέρα από τις Κόκκινες Γραμμές (2014), Ακόμη Θυμάμαι (2015). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα Όσα δεν Έγιναν Λέξεις (2016), Μυστική Διαθήκη (2018), Αιώνιοι Ψίθυροι (2019), Η Κατάρα των Μάγιερ (2020), Σε Μαύρο Φόντο (2021), Χρυσάφι και μέλι (2022).

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.