–

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

–

Οι νεανικοί έρωτες είναι εκείνοι που συνήθως μένουν χαραγμένοι για πάντα μέσα μας. Τους θυμόμαστε με αγάπη και πάντα η μνήμη μας γυρίζει πίσω να αναπολεί όμορφές και τρυφερές στιγμές.

Νεανικός είναι και ο έρωτας του Σαμ και της Τζούλι. Η Τζούλι έχει πρόσφατα μετακομίσει στο Σιάτλ από το Έλενσμπεργκ, είναι σχετικά κλειστός χαρακτήρας και της αρέσει πολύ να γράφει. Ο Σαμ ασχολείται με τη μουσική, είναι ρομαντικός, αγαπητός και υποστηρικτικός και η σχέση τους είναι ειδυλλιακή και μετρά τρία συναπτά έτη.

Ένα χάρτινο άνθος κερασιάς που στο εσωτερικό του κρύβει έναν αριθμό κινητού, θα σταθεί η αφορμή για να δημιουργήσουν κοινές και αξέχαστες αναμνήσεις, να περνούν χρόνο μαζί και να ερωτεύονται όλο και πιο πολύ.

…Θα ήθελα να ήσουν εδώ, μαζί μου. Κι εγώ θα ήθελα να ήμουν εκεί…

Η ζωή όμως έχει άλλα σχέδια για τους δύο νέους, που σε μια αναποδιά θα απομακρυνθούν και ο Σαμ θα πάψει να είναι μέρος της ζωής της Τζούλι αλλά και ολόκληρου του Σιάτλ. Ένα μυστικό μέρος στη λίμνη, ένα τζιν μπουφάν με γούνινο γιακά, μια αφιέρωση στο σχολικό λεύκωμα γεμάτη λόγια αγάπης και ένα κουτί ξέχειλο από τη μεταξύ τους κοινή πορεία που χάνεται άδοξα, θα είναι τα πρώτα σημεία που θα ξεχωρίσουν μετά την αλλαγή κατάστασης.

Η Μίκα ξαδέρφη του Σαμ που πασχίζει να ορθοποδήσει, ένα τηλεφώνημα που τα αλλάζει όλα, μια βόλτα στο δωμάτιο του Σαμ και ο ύπνος στο κρεβάτι χωρίς αυτόν, ο μισός βιβλιοστάτης σε σχήμα φτερού που ποτέ δε θα ολοκληρωθεί, οι διάχυτες αναμνήσεις που κατακλύζουν τη σκέψη της Τζούλι καθώς και οι κοινές στιγμές, τα λόγια που έχουν περάσει στην αιωνιότητα, οι τρυφερές ματιές, οι αγκαλιές και τα αγγίγματα θα σημαδέψουν τη σκέψη του αναγνώστη που θα αδημονεί για την εξέλιξη της τόσο ρομαντικής και συναισθηματικής ιστορίας.

…τα σχέδια δεν εξελίσσονται πάντα όπως περιμένουμε…

Η ζωή της Τζούλι κλονίζεται, προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί και ο Σαμ είναι ευτυχώς εκεί για να της δείξει τον δρόμο. Όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να εμπιστευτεί τον εαυτό της, τις δυνάμεις της, να βγει από το τέλμα του πένθους και να ζήσει ξανά αναζητώντας νέες προοπτικές και αναμνήσεις.

Ο κος Λι ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου, ο Τριστάν υπάλληλός του όπως και η Τζούλι, ο Όλιβερ κολλητός φίλος του Σαμ και η μητέρα της, θα σταθούν δίπλα της ακοίμητοι φρουροί προσπαθώντας να της δίνουν κομμάτια τους εαυτού τους για να ξεπεράσει την απώλεια που βίωσε ξαφνικά και που κάποιοι μπορεί να την θεωρούν υπεύθυνη για την έκβαση της κατάστασης.

Ένα όμορφο σημειωματάριο, η ξέγνοιαστη βόλτα με τον Όλιβερ, το κινητό τηλέφωνο που αρνείται να δεχτεί κλήσεις και μηνύματα πέραν από εκείνα του Σαμ, μια ακόμη αγρυπνία  με πρωτοβουλία του σχολείου, τα αμέτρητα αν και τα αναπάντητα γιατί, η θλίψη, ο πόνος και οι τύψεις που ξεπηδούν από το κείμενο, είναι τόσο έντονα φορτισμένες που δεν αφήνουν κανέναν ανεπηρέαστο.

…αν το τέλος είναι τόσο επώδυνο, δεν ξέρω αν άξιζε τον κόπο…

Οι δεκάδες άσπρες κορδέλες, η έξοδος για παγωτό, τα χρυσαφένια χωράφια, τα όνειρα που όλα ξεκινούν στον σταθμό των λεωφορείων, ο τυχερός κρύσταλλος σεληνίτης, τα αναθηματικά φαναράκια, η απόρριψη από ένα πανεπιστήμιο, η ταινία της μοναχικής μπαγκέτας και η εξαφάνιση του Τζέιμς, άλλοτε χρωματίζουν ευχάριστα την ανιαρή ζωή της και άλλοτε την επιφορτίζουν αρνητικά.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Dustin Thao, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

…μπορείς να αφήσεις κάτι πίσω σου, χωρίς να είσαι υποχρεωμένη να το ξεχάσεις. Το θέμα είναι να ισορροπήσεις, να προχωράς μπροστά στη ζωή σου και να κοιτάζεις πίσω που και που για να θυμάσαι τους ανθρώπους σου…

Πρόκειται για ένα βιβλίο ξέχειλο από συναισθηματική φόρτιση, αγωνία για τη συνέχεια της ιστορίας με γνώμονα τον έρωτα, την απώλεια και την διαχείρισή της. Δεν είναι εύκολο, μάλλον είναι αρκετά δύσκολο, μα η ζωή είναι φτιαγμένη για να κοιτάμε μπροστά, να αποχαιρετούμε αυτούς που φεύγουν και να θυμόμαστε ότι πάντα, μα πάντα θα ζουν μέσα μας και θα είναι εκεί για να χαίρονται μαζί μας στις επιτυχίες μας και να μας συνδράμουν όταν τους έχουμε ανάγκη.

Ο Dustin Thao είναι Βιετναμέζος ­ Αμερικανός συγγραφέας που κατοικεί στη Νέα Υόρκη. Έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες στο Amherst College και συνεχίζει τις διδακτορικές του σπουδές στο Northwestern University. Αυτό είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.