Επιλέξτε Σελίδα

Ελεγεία

Δημοσίευση: 17.01.2018

Ετικέτες

Κατηγορία

Απόψε θέλω να φιλήσω
όλα τ’ απόκρυφα σημεία του κορμιού σου
θέλω να δω, θέλω να μπω
μέσα στο άδυτο το φως του φεγγαριού σου

Ναι βασιλιά μου! Ναι έρωτά μου!
μια ελεγεία απόψε αγάπης θα σου γράψω
κι όταν θα έρθει το πρωί
για σένανε θα κλάψω

Που το κορμί σου άγγιξα
μεσ’ σε τοπίο γκρίζο
και δεν σε νοιάζει από τότε
αν πονώ κ ούτε αν δακρύζω

Όλο το βράδυ θα γυρνώ
σαν ξωτικό στον Άδη
και στου σπιτιού σου τη γωνιά
θα ζητιανεύω το φιλί
και ένα δικό σου χάδι

_

γράφει η Αγγελική Λαμπέτη 

 

Ακολουθήστε μας

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Χαμένος Παράδεισος

Χαμένος Παράδεισος

Νιώθεις ή μήπως από τον πόνο μούδιασε η ψυχή και η συνείδηση; Τι γίνεται γύρω μας; Το αίμα κόκκινο κυλά στο χώμα που πατάς. Αίμα αθώο, που δεν πρόλαβε να ζήσει. Κείτεται ανήμπορο πάνω στα λουλούδια που με χαρά ανθίζουν. Βλέπεις η φύση δεν λογαριάζει το ανθρώπινο...

Περί σιωπής

Περί σιωπής

Αλυσοδέθηκες   Το παρελθόν σε εγκλωβίζει  μ' ενοχές. Κι είναι η ενοχή ένοπλη σκιά, που σε καταδικάζει  να ζεις πολεμώντας κι υπομένοντας —διαρκώς—   τον πόνο του πυρακτωμένου σιδήρου, σκουριασμένου, από τα χρόνια, στην τραυματισμένη σου ψυχή.   Φοβάσαι...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. Αγγελική Λαμπέτη

    Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για την τιμή που μου κάνατε.

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου