Ένα τραγούδι αλλιώτικο -ως συ- λυπητερό
Απ’ της ψυχής μου το βαθύ και βουερό καμίνι
Πέσε μες την αγκάλη μου, άστρο νυχτερινό
Και κάψε με την λάμψη σου την άγονη γαλήνη
Στάξε μέσα στο αίμα μου την φλόγα απ’ το φιλί
Φιλί, που όλες οι λέξεις μου, να πουν δεν θα μπορέσουν
Παλίρροια, που πάλλεται –σαν ίσκιος- το κορμί
Οι φόβοι του σαν πάνε να μερέψουν
Νεράιδα! Τα χέρια σου• ικέτης θα φιλώ
Στην κώμη και στα μάτια σου, προσκύνημα ονείρων
Ντυμένος με τους ήχους μου θα μπω μες τον ναό
Που μοιάζουν οι ψαλμοί του των ψιθύρων
_
γράφει ο Βαγγέλης Ζιμετάκης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Μέσα σε λιγότερες από εκατό λέξεις χίλιες εικόνες με άπειρα χρώματα κι αρώματα!Μπράβο…..
Σε ευχαριστώ πολύ μάχη Μάχη μου!!!
Πολύ πολύ όμορφο
Πολύ όμορφο!!!
Είναι πραγματικά υπέροχο, φίλε μου! Είμαι τόσο περήφανη για σένα, όσο δε φαντάζεσαι! Ο χειρισμός των λέξεων εκπληκτικός, οι εικόνες μαγικές, το συναίσθημα συγκλονιστικό….. Πάρα πολύ τυχερή η Μούσα σου!