Επαναλαμβανόμενα τάματα – Erina Espiritu

Δημοσίευση: 22.04.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

 

 

Ένα κερί, δεύτερο κερί, κερί τρίτο
Ένα ακόμα και προσευχή
Τ’ αναψε με χέρι που τρέμει
Όχι από συγκίνηση μα από ντροπή

Βγήκε έξω
Στάθηκε
Έκατσε στα παγωμένα σκαλιά
Άπλωσε το χέρι

Λίγη ζητιανιά ακόμη
Μιση ντροπή
Μοιρασμένη
Ξεχασμένη

Μα πόσα ακόμα θα ανάψει κεριά;
Τρία!
Τόσα ήταν και πριν
Τρία ακόμα

Κάθε τρία κεριά η αποστολή
Κανόνας πρώτος
Εντολή δεύτερη
Ανάγκη τρίτη

Ογδόντα χρόνια
Και κάτι σκάρτοι μήνες
Επαναλαμβανόμενα τάματα
Ώρες ταπείνωσης

Ευτυχώς δεν έμειναν πολλά χρόνια ακόμα
Ούτε και κεριά

Σε κάθε κερί δίνει όνομα
Συγχώρεση
Βοήθεια
Ελπίδα
Υγεία
Μνήμη
Λήθη
Τέλος… και καλήν απολογία

Ακολουθήστε μας

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ένας άνθρωπος αληθινός

Ένας άνθρωπος αληθινός

Για εσένα μιλάω Για εσένα, που είσαι αληθινός σε έναν κόσμο αναληθή Για εσένα, που ανθίζουν οι κατιφές και οι γαρδένιες για να σε γνωρίσουν Για εσένα, που η ψυχή σου φωτίζει αβύσσους και γεμίζει δυσαναπλήρωτα κενά Για εσένα, που λες αλήθεια σε όλους εκτός απ’τον εαυτό...

Τα Βήματα

Τα Βήματα

Έτσι πορεύτηκα έως τα σήμερα, χορεύοντας. Στριφογύριζα ανάλαφρος, χαμένος στη μουσική. Ένα έργο τέχνης κάθε βήμα μου και κάθε περιστροφή. Τον πόνο στα χέρια και τα πόδια μου δεν τον λογάριασα.   Έτσι πορεύτηκα έως τα σήμερα, χορεύοντας. Το σώμα μου σαν ποτάμι...

5 σχόλια

5 Σχόλια

  1. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Καλή Απολογία …

    Ευχή που θυμίζει την αποστολή της ζωής …

    Συγχαρητήρια Ερίνα για την πολύ όμορφη προσπάθειά σας
    ώστε να μην ξεχνάμε να γινόμαστε καλύτεροι …

    Παρακαλώ συνεχίστε!

    Απάντηση
  2. Μάχη Τζουγανάκη

    Πονά το κερί της Λήθης…και του Τέλους…και τα 80 και κάτι…για κάποιο λόγο ιδιαίτερο με βουρκώνουν. Ας ανάβουμε τα κεριά και ας προχωράμε…κάνοντας το Τέλος αρχή…και τη Λήθη ας τη βάλουμε να στοιχειώνει τα άσχημα της ζωής..για να ελπίζουμε και να αγαπάμε…για να είναι πράγματι καλή η Απολογία..με τις πληγές μας κλειστές και την ψυχή γιατρεμένη..

    Απάντηση
  3. erina espiritu

    συγκινούμε κάθε φορά που το διαβάζω… σαν να το ξαναγεννώ, ευχαριστώ Παναγιώτη.
    Πονά κάθε κερί που δεν θα βρει το λόγο που σιγοκαίει Μάχη μου.

    Απάντηση
  4. Άννα Ρουμελιώτη

    Καλή απολογία ……………. με συγκλονίσατε!!!!!!!

    Απάντηση
    • erina espiritu

      σας ευχαριστώ….

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου