13.04.2017
Μικρές ιστορίες | Πεζογραφία

Ζητείται χαμόγελο

Ελένη Ιωαννάτου

-Πού να βρεθεί ένα χαμόγελο; Πόσο κοστίζει άραγε, ένα χαμόγελο;

(Η παράσταση αρχίζει. Κοστίζει, μάλλον, ακριβά!)

-Για τα παιδάκια η είσοδος είναι δωρεάν.

-Τα παιδάκια δεν εργάζονται. Γι’ αυτό είναι δωρεάν.

-Όχι. Εργάζονται με τα μάτια της ψυχής. Σκληρά! Γι’ αυτό είναι δωρεάν.

-Τα παιδάκια δεν σκέφτονται λογικά. Δεν καταλαβαίνουν την αξία της συναλλαγής. Γι’ αυτό είναι δωρεάν.

-Όχι. Σκέφτονται με τα μάτια καρφωμένα στην καρδιά. Μονοπάτι τους η αλήθεια. Καταλαβαίνουν το αγνό. Συναλλάσουν ιδέες με τα πουλιά. Γι’ αυτό είναι δωρεάν.

-Τα παιδάκια μόνο για το παιχνίδι ενδιαφέρονται. Δεν έχουν ευθύνες. Δεν παράγουν. Γι’ αυτό είναι δωρεάν.

-Όχι. Ποιούν έναν κόσμο από παραμυθένια σύσταση. Σφιχτή γροθιά, ασπίδα στην ορθολογιστική πραγματικότητα των μεγάλων. Τον κόσμο τους, που δόθηκε για αντιπαροχή. Ποιούν κάλλος, αγάπη, συμπόνια, ελευθερία. Καταδικάζουν το κακό, με έναν τρόπο κάπως ποιητικό. Γι’ αυτό είναι δωρεάν. Σκέψου λοιπόν αγαπητέ μου, έναν κόσμο που θα διοικείται από παιδιά…

_

γράφει η Ελένη Ιωαννάτου 

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/Y1TtsIwJFKsΚαθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Η κραυγή

Η κραυγή

Με εμπειρίες λιγοστές κι επαρχιώτικες ξεκίνησε τη φοιτητική ζωή στη μεγαλούπολη. Καλόβολος, με καρδιά αγνή, αθωότητα σχεδόν παιδική, προσπαθούσε από τους πρώτους κιόλας μήνες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σχολής και κυρίως να ανοίξει τους κοινωνικούς του...

Η αγάπη σου… για την αγάπη σου!

Η αγάπη σου… για την αγάπη σου!

Η αγάπη που έδωσες, σε σένα πάλι θα γυρίσει. Αγάπη πρόσφερες, αγάπη θα λάβεις. Αγάπη για την αγάπη! Το μεγαλείο μιας αέναης, ανεξάντλητης και συνάμα ανεξήγητης θετικής ενέργειας. Μιας θεϊκής δύναμης!  Έτσι! Έτσι είναι η αγάπη! Μία και μοναδική! Ούτε μικρή, ούτε...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η αγάπη σου… για την αγάπη σου!

Η αγάπη σου… για την αγάπη σου!

Η αγάπη που έδωσες, σε σένα πάλι θα γυρίσει. Αγάπη πρόσφερες, αγάπη θα λάβεις. Αγάπη για την αγάπη! Το μεγαλείο μιας αέναης, ανεξάντλητης και συνάμα ανεξήγητης θετικής ενέργειας. Μιας θεϊκής δύναμης!  Έτσι! Έτσι είναι η αγάπη! Μία και μοναδική! Ούτε μικρή, ούτε...

Έχουν οι τύψεις αργκό;

Έχουν οι τύψεις αργκό;

Η σκέψη μου είναι ψυχρή.Το αγέρι τους μ’ έχει παγώσει.Δεν θέλουν να δω τη σκηνή,μα το αίμα δεν έχει στεγνώσει. Ας είναι καλά τα δεσμά,με δάκρυα μού τα ’χουν τυλίξει.Σαπίζουν, παγώνουν κι αυτά,μα εγώ θα σφυρίξω τη λήξη. «Λεπίδες οι λέξεις», μου λες.Νομίζεις πως γράφω...

Λέξεις πορφυρών ποιητών

Λέξεις πορφυρών ποιητών

Απέναντι από το τζάκι υπήρχε ένα χρυσό κάδρο, το οποίο απεικόνιζε μια μπαλαρίνα με ματωμένα χέρια. Εκ πρώτης όψεως, δεν θα πω ψέματα, φάνταζε αρκετά ρομαντική ζωγραφιά. Από τα χρώματα που χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης, μέχρι το πώς η μπαλαρίνα βουτούσε τις πουέντ της...

6 σχόλια

6 Σχόλια

    • Ελένη Ιωαννάτου
      Ελένη Ιωαννάτου στο 13/04/2017 σε 11:39 πμ

      Ακριβώς Λένα! Ζητείται αγνότητα, αυθορμητισμός κι αλήθεια!!!

      Ευχαριστώ από καρδιάς Λένα μου!! Εύχομαι Ανάσταση…

      Απάντηση
  2. Χριστίνα Σουλελέ
    Χριστίνα Σουλελέ στο 13/04/2017 σε 10:11 πμ

    -“Όχι. Ποιούν έναν κόσμο από παραμυθένια σύσταση. Σφιχτή γροθιά, ασπίδα στην ορθολογιστική πραγματικότητα των μεγάλων. Τον κόσμο τους, που δόθηκε για αντιπαροχή.”

    Ένα κείμενο δυνατό, γροθιά στην ορθολογιστική πραγματικότητα των μεγάλων και συνάμα διάχυτο από ευαισθησία. Ελένη μου με συγκίνησες βαθιά. Καλή Ανάσταση σου εύχομαι!

    Απάντηση
    • Ελένη Ιωαννάτου
      Ελένη Ιωαννάτου στο 13/04/2017 σε 11:50 πμ

      Χριστίνα μου χαίρομαι που σε συγκίνησε, είναι ευαίσθητη η ψυχή σου!! Σ’ ευχαριστώ απ’ τα βάθη της καρδιάς μου για την επικοινωνία αυτή!!!

      Κι εγώ το ίδιο εύχομαι, ΑΝΑΣΤΑΣΗ…

      Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιώτη
    Άννα Ρουμελιώτη στο 13/04/2017 σε 11:58 πμ

    Όμορφο και δυνατό το κείμενό σου Ελένη μου …με άγγιξε πολύ… τι πιο γαλήνιο από την παιδική μορφή και την παιδική αγκαλιά..τι πιο αγνό από το παιδικό χαμόγελο!Καλή Ανάσταση!

    Απάντηση
    • Ελένη Ιωαννάτου
      Ελένη Ιωαννάτου στο 13/04/2017 σε 12:24 μμ

      Ναι Άννα μου, η παιδική ψυχή είναι κοντά στην αλήθεια, στην αγνότητα, στο φως… Εμείς τα έχουμε ξεχάσει όλα αυτά και το χαμόγελο μας είναι φτιασιδωμένο!

      Χαίρομαι πάρα πολύ που σε άγγιξε!!! Ευχαριστώ απ’ τα βάθη της ψυχής μου!!!

      ΑΝΑΣΤΑΣΗ εύχομαι κι εγώ…

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου