Το μάτι του καρφωμένο στο ρολόι. Όλα τα ‘χει έτοιμα για την αποψινή βραδιά. Η αγωνία του κορυφώνεται όσο περνάει η ώρα. Άραγε θα δεχτεί την πρότασή του; Φαίνεται στο βλέμμα της ότι δεν της είναι αδιάφορος και το ότι δέχτηκε να δειπνήσουν μαζί είναι καλό σημάδι. Οι δείκτες του ρολογιού κολλημένοι και αυτή δε λέει να φανεί. Ξεσπά σε κλάματα, σα μικρό παιδί. Για να μην έρθει, η απάντηση θα είναι αρνητική. Αρχίζει να πίνει, το ένα ποτήρι μετά το άλλο. Το κορμί του τρέμει ολόκληρο. Τον λούζει κρύος ιδρώτας. Το κεφάλι του πάει να σπάσει. Αρχίζει να χαράζει. Αφού προηγείται ένα τηλέφωνο που έκανε, χτυπά το κουδούνι. Είναι έτοιμος να τους ακολουθήσει. Με ένα του νεύμα δείχνει την κρεβατοκάμαρα. Βρίσκεται εκεί ξαπλωμένη πιο όμορφη από ποτέ. Ακριβής στο ραντεβού της, πέρασαν όμορφα μαζί, έως τη στιγμή που του απάντησε “Όχι”. Μετά την άρνησή της, θόλωσε το μυαλό του και έτσι απλά την έπνιξε από… αγάπη.

_

γράφει η Βάσω Καρλή