2.07.2014

Μας κούρασαν οι μέρες της σιωπής,

οι αντοχές μας λιγόστεψαν…

Σαν ξέμπαρκοι ναύτες ατενίζουμε

τις θάλασσες του αύριο.

Μ’ έναν καφέ κ’ ένα τσιγάρο

εναλλάσσουμε την πίκρα μας

στον καφενέ της ζωής.

Οι εποχές αλλάζουν αθόρυβα

με φόντο τα παγκάκια της πλατείας

που γεμίζουν κι αδειάζουν με κόσμο

και τη στάση του λεωφορείου απέναντι.

 

Κ’ εσύ μοιρολογείς τα νιάτα σου

που τρίφτηκαν σαν τα παλιά σου jeans

Σε θρανία σχολείων, σε καρέκλες γραφείων,

στους μαντρότοιχους της γειτονιάς σου

και στα χαλίκια μιας ερημικής παραλίας,

που σε ξημέρωσε κάποια ―ρομαντική― ερωτική σου ιστορία.

Τώρα, στου μπαλκονιού σου τον εξώστη

παρακολουθείς μία παρέλαση σκιών,

παλιών αξέχαστων στιγμών,

που τη ζωή σου είχαν μαγέψει…

Κ’ οι μυρωδιές των λουλουδιών

με άρωμα νοσταλγικό τις έχουν σημαδέψει.

 

Σε λίγο δεν θ’ αφουγκράζεσαι τίποτα…

Μήτε οι μυρωδιές των λουλουδιών σου λένε κάτι!

Σε αποχρώσεις του γκρίζου

η πόλη κοιμάται στα πόδια σου.

«Κι αύριο ίδια μέρα θα ’ναι…»

 

Οι αντοχές σηκώνονται να φύγουν…

«Το παρατραβήξαμε και σήμερα!»

Μ’ ένα κτύπημα συμπόνιας στην πλάτη μ’ αποχαιρετούν

κ’ έπειτα την πόρτα κλείνουν πίσω τους:

«Τα ξαναλέμε αύριο…»

 

από την ποιητική συλλογή “Μετρητής βημάτων”

 

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/yXaYeeSCwVwΚαθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Να ξεχάσω να σκέφτομαι

Να ξεχάσω να σκέφτομαι

Θέλω να ξεχάσω να σκέφτομαιΝα βρω το κενόΝα υπάρξει αργία Θέλω να ξεχάσω να σκέφτομαιΠήρα τα κλειδιάΑνησυχία, ήσυχη Θέλω να ξεχάσω να σκέφτομαιSticker χρωματιστόΚολλημένο στο γραφείο Θέλω να ξεχάσω να σκέφτομαιΚατάλυσις του υπάρχωΎπαρξις του ζω Θέλω να ξεχάσω να...

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Τον είδα πρώτη φορά ένα βράδυ,Δεν είχε κέρατα, ούτε ουρά. Εγώ δεν υπογράφω συμβόλαιατου είπα τελικά,Δεν κάνω συμφωνίες με διαβόλους. Δεν ήρθα για συμφωνία.Ήρθα να σου δείξωότι την έχεις ήδη κάνει. Κάθε φορά που είπες δεν έχει σημασία,κάθε φορά που είπες δεν...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Τον είδα πρώτη φορά ένα βράδυ,Δεν είχε κέρατα, ούτε ουρά. Εγώ δεν υπογράφω συμβόλαιατου είπα τελικά,Δεν κάνω συμφωνίες με διαβόλους. Δεν ήρθα για συμφωνία.Ήρθα να σου δείξωότι την έχεις ήδη κάνει. Κάθε φορά που είπες δεν έχει σημασία,κάθε φορά που είπες δεν...

Γείτονες

Γείτονες

Κινείστε γύρω μου, σαν κομήτες, πλέκετε τους ιστούς σας, με αιχμαλωτίζετε στα δίχτυα σας, ανήμπορη με ακινητοποιείτε. Τραβάτε από τα υγρά μου, όχι για να ξεδιψάσετε, αλλά για να με δείτε να αργοπεθαίνω, από διαστροφή ή δεν υπάρχει διαστροφή στην ευωχία; Γλιστράτε πάνω...

Πολύ μικρός ουρανός

Πολύ μικρός ουρανός

Μεγάλωσα πολύ για να ασφυκτιώ σε αυτόν τον ουρανό. Άλλοτε μπλε και άλλοτε γκρι. Άλλοτε γκρι και άλλοτε μπλε. Πολύ λίγος ουρανός για μένα. Και ας φαίνεται απέραντος για κάποιους. Τα πρόσωπα όλα ίδια στη πρώτη καλημέρα. Μα αποκαλύπτονται στη τελευταία καληνύχτα. ...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

    Γιάννης Κανδύλης: Με οξύτατη ματιά παρακολουθεί όλα όσα βιώνουμε σήμερα αλλά ταυτόχρονα είναι και ο ίδιος μέσα στην εικόνα. Παρατηρητής παρελάσεων αλλά και παρελαύνων.

    Σε λίγο δεν θ’ αφουγκράζεσαι τίποτα…
    Μήτε οι μυρωδιές των λουλουδιών σου λένε κάτι!

    Πόση αλήθεια κρύβει το παραπάνω δίστιχο, δυστυχώς! Θεωρώ την ποιήση του Κανδύλη, κείμενα με εξαιρετική διεσδυτικότητα αλλά ομορφιά ταυτόχρονα.

    Απάντηση
  2. Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου

    “Σε αποχρώσεις του γκρίζου
    η πόλη κοιμάται στα πόδια σου.
    «Κι αύριο ίδια μέρα θα ’ναι…»”

    Πόση μελαγχολία… πόση παραίτηση… αδιέξοδο…

    Απάντηση
  3. Μαριάνθη Πλειώνη

    “Τώρα παρακολουθείς μια παρέλαση σκιών ,παλιών αξέχαστων στιγμών …που οι μυρωδιές των λουλουδιών με άρωμα νοσταλγικό τις έχουν σημαδέψει.” Βαθιά συναισθηματικό κι αληθινό. Ξυπνάει εικόνες και μυρωδιές ακριβώς όπως έχουν σημαδέψει τα νιάτα μας που τρίφτηκαν σε θρανία σχολείων. Νοσταλγία ,με αντοχές μειωμένες και φοβάμαι για τη στιγμή που δεν θα αφουγκράζομαι τίποτα.Μου άρεσε πολύ.!

    Απάντηση
  4. Ανώνυμος

    Χαίρομαι που σε αυτό το φιλόξενο μέρος της τέχνης βρίσκω ανθρώπους που εκπέμπουμε στο ίδιο “μήκος κύματος” κι αφουγκραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες. Σας ευχαριστώ!

    Απάντηση
    • Γιάννης Κανδύλης

      Το παραπάνω σχόλιο που χαρακτηρίζεται ως “ανώνυμος” ανήκει στον συγγραφέα: Γιάννη Κανδύλη

      Απάντηση
  5. Άννα Ρουμελιώτη

    Οι αντοχές σηκώνονται να φύγουν…

    «Το παρατραβήξαμε και σήμερα!»

    Μ’ ένα κτύπημα συμπόνιας στην πλάτη μ’ αποχαιρετούν

    κ’ έπειτα την πόρτα κλείνουν πίσω τους:

    «Τα ξαναλέμε αύριο…»

    Έτσι ακριβώς Γιάννη Κανδύλη!! με αντοχές και ανοχές και έπειτα με ενοχές παλεύουμε μου φαίνεται!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου