«Θέλω», της καρδιάς
λειψά
χαμερπή
άπιστα
αλλόθρησκα
γέρικα
χολερικά
μολυσμένα από τα «πρέπει» των άλλων
«Θέλω», του μυαλού
της μνήμης
της λήθης
του παρελθόντος
της εγκατάλειψης
σφαλισμένα
βουβά
φοβισμένα από τα «πρέπει» των άλλων
«Θέλω», χαραμάδες
μισάνοιχτες,
χνωτισμένες με ηδονή
μικροκαμωμένες,
να τις χρυσώνει ο ήλιος
καταφύγια,
με μαβιά απόχρωση στο τελείωμά τους
να χωρούν ολάκερα τα σ’ αγαπώ μου!
_
γράφει ο Αθανάσιος Χαλβαντζής
“Θέλω” της αλήθειας που τσακίίζονται από τα “πρέπει” των αλλων. “Θέλω” μα δεν μπορώ από τα “πρέπει” των άλλων. Κραυγή αλήθειας το ποίημά σας!!!Δυνατό!!
Η ανάγνωση ήταν απολαυστική. Εξαιρετικό το ποίημα σας!
Δημήτρη πολύ πολύ όμορφο το ποίημα σας!!!
Φωνή διαμαρτυρίας!!!
Τα “θέλω” που καταπνίγονται μπροστά στα “πρέπει” των άλλων.
Η καρδιά τσαλακώνεται μπροστά καθώς βλέπει το όνειρο να προσπερνά…
Καλή σας ημέρα!!!
Με συγχωρείτε Αθανάσιε για το όνομα που έκανα λάθος!!!
Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τα σχόλιά σας!! 🙂 🙂