γράφει ο Πάνος Τουρλής

Ένας μικροσκοπικός σπόρος κάποτε ένιωθε χαμένος μέσα στον απέραντο κόσμο. Η Γη τον φρόντισε τυλίγοντάς τον με το μαλακό της χώμα, το Νερό τον πότισε με σταγόνες, ο Ουρανός τον ζέστανε με τον ήλιο κι έτσι ο σπόρος ένιωσε ασφαλής, μεγάλωσε κι έγινε δέντρο. Με τη σειρά του λοιπόν ανταπέδωσε την καλοσύνη που βίωσε φροντίζοντας ανάμεσα στα κλαριά του ένα πουλάκι που έφτιαξε φωλίτσα. Κι ο κύκλος της καλοσύνης συνεχίζεται με τους ήρωες του παραμυθιού να βοηθάνε ο ένας τον άλλον με τρυφερό και συγκινητικό τρόπο. Είναι μια υπέροχη ιστορία για την καλοσύνη και τη δοτικότητα με ήρωες διάφορα φυσικά και έμβια στοιχεία του περιβάλλοντος, κάτι που βοηθάει τα μικρά παιδιά να κατανοήσουν επίσης το πώς μεγαλώνουν και αναπτύσσονται τα φυτά και σε τι βοηθάνε τα φυσικά στοιχεία ώστε ο σπόρος να γίνει δέντρο και καρπός. Η καλοσύνη και η φροντίδα είναι απαραίτητα για τη ζωή μας και για την ψυχική μας υγεία κι ο συγγραφέας φροντίζει να το τονίσει μέσα από απλά, καθημερινά παραδείγματα που θα συναρπάσουν τα μικρά παιδιά. Η εικονογράφηση της Nicoletta Bertelle  είναι λιτή, με μεγάλες λεπτομέρειες και με πλούσια χρώματα. Αποτυπώνει το δέντρο, το πουλί, τους καρπούς, την ίδια τη φύση με τέτοιο τρόπο που πυροδοτεί τη φαντασία των μικρών παιδιών και τα βοηθάει να δουν με τα ίδια τους τα μάτια πώς ο σπόρος γίνεται δέντρο. Μια γλυκιά και τρυφερή ιστορία που μυρίζει αγκαλιά και δοτικότητα.