Το βιβλίο “Θύελλα στη Βενετία” της συγγραφέως Βενετίας Πιτσιλαδή-Σούαρτ από τις εκδόσεις Ωκεανός πραγματεύεται την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής και τα ψυχικά κατάλοιπα που δημιουργούνται στον άνθρωπο από την έλλειψη της μητρικής αγάπης.

Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, Διονύσιος Γιαννάτος, ένα πάμφτωχο παιδί μίας πολυμελούς οικογένειας της Κέρκυρας, από ένα γύρισμα της τύχης θα γίνει ένας πετυχημένος μεγιστάνας της Βενετίας. Ο σκοπός του είναι να υπερβεί όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα, να θωρακιστεί απέναντι στις δυσκολίες και τα εμπόδια και να καταστεί “υπεράνθρωπος”, όπως ο Υπεράνθρωπος του Νίτσε.

Στην προσπάθειά του αυτή, όταν θα έρθει αντιμέτωπος με τρεις διαφορετικές γυναίκες, ποτέ δεν θα φανερώσει το αληθινό του πρόσωπο με τα τρωτά του σημεία και τις αδυναμίες του. Έτσι, στην απλοϊκή και τίμια Λουίζα θα φερθεί απαξιωτικά καταστρέφοντας την ζωή της, στην ταλαντούχα και ευαίσθητη Χρύσα θα δημιουργήσει αμφιβολίες γύρω από την αξία της ως ανθρώπου οδηγώντάς την στην κατάθλιψη, ενώ στην εξωστρεφή και φιλήδονη Ορνέλα θα “χαρίσει” μόνο ένα κομμάτι του, χωρίς να της δοθεί ολωσδιόλου.

Το βιβλίο θέτει καίριο προβληματισμό για την ψυχική φθορά που προκαλεί η απουσία της μητέρας και το ψυχικό τραύμα που είναι δύσκολο να διαχειριστεί κανείς. Η απουσία της θα σημαδέψει τον ήρωα, καθώς δεν μπορεί να εμπιστευτεί τις γυναίκες και ως αποτέλεσμα, συνειδητά ή ασυνείδητα, τις καταστρέφει.

Η συγγραφέας σε αυτό το κοινωνικό ψυχογράφημα δομεί άρτια τους χαρακτήρες και μας αφυπνίζει για τα κίνητρα που τους οδήγησαν στις εκάστοτε πράξεις. Έτσι, ο αναγνώστης άλλοτε αισθάνεται οίκτο, συμπόνια ή αποστροφή για τους ήρωες. Διεγείρονται με αυτό τον τρόπο ποικίλα συναισθήματα και ο αναγνώστης μετέχει ενεργά στην αφήγηση.

Καταληκτικά, οι παραπομπές της συγγραφέα σε λογοτέχνες διεθνούς φήμης, όπως στον Paulo Coelho, τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, τον Νίτσε, είναι καίριες και συμπληρώνουν αριστοτεχνικά την αφήγηση. Το μυθιστόρημα αξίζει να διαβαστεί από όσους προσπαθούν να πολεμήσουν πάθη, ψυχικά τραύματα, δύσκολα συναισθήματα, αμαρτίες, ανθρώπινες αδυναμίες και εμπόδια. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθεται φωτογραφικό υλικό από κομβικά σημεία της αφήγησης, όπως το Παλάτσο του Γιαννάτου στη Βενετία, τη Γέφυρα των Στεναγμών και τα Καφέ Γκρέκο.

“Το σπουδαίο είναι να είσαι μαέστρος στη μουσική του έρωτα!… Μου αρέσουν οι άνθρωποι που γελάνε δυνατά, που αγαπάνε δυνατά, που κλαίνε δυνατά, λες και έσπασε στον βράχο το κύμα… Αυτοί που με αισιοδοξία και με τα φωτεινά τους χαμόγελα καταφέρνουν να σπάσουν τους φόβους τους και να τους εξανεμίσουν. Εκείνοι που ενώ είναι πεσμένοι προσπαθούν να σηκώσουν τους άλλους… Ο υπέροχος και τολμηρός Τσαρλς Μπουκόφσκι είπε, Μάθε τι είναι αυτό που αγαπάς και άσ΄ το να σε σκοτώσει”