11.11.2023

Το βλέμμα σου ακτινοβολεί χαρά

Ξορκίζει τους φόβους μακριά

 

Με αγάπη ένωσες τα όνειρα,

μέσα σε αυτά ελπίζω να ανήκω κι εγώ

 

Σε αυτόν τον σάπιο κόσμο που χωλαίνει οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά

ας μην εστιάζεις στα μελανά του σημεία μόνο,

ας αναγνωρίσεις τις μικρές σπίθες φωτός,

μέσα σε αυτές ελπίζω να ανήκω κι εγώ

 

Στο αβέβαιο μέλλον που ξημερώνει,

τίποτα δεν αποτελεί εγγύηση και καμία υπόσχεση δε ξέρουμε αν θα τηρηθεί

νιώσε ασφάλεια σε κάποιες γωνιές της ρουτίνας σου,

μέσα σε αυτές ελπίζω να ανήκω κi εγώ

 

Ό,τι νιώθεις κάνε το να αξίζει,

μη το πετάξεις στο πηγάδι της λήθης,

να μη χρειαστεί να το απαρνηθείς

 

Σε αυτά που αξίζουν για σένα, 

ελπίζω να ανήκω κi εγώ

 

_

γράφει η Δέσποινα Χρυσάνθου – Τσακιρίδου

Ακολουθήστε μας

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας.   “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.”   Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...

Θυσία

Θυσία

  Πόσες εμπνεύσεις έχω θάψει, από παιδί ακόμη. Πόσο πόνο έχω κρύψει στα σπλάχνα μου. Δε γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις  να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Είναι τόσες πολλές  και ρέουν αδιάκοπα. Κάποιες φορές σε επισκέπτονται  σε...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου