Καλοκαίρι στην Καρδιά

Από τα παιδικά μου χρόνια,
κάτι ιδιαίτερο ένιωθα στο άκουσμα & μόνο
μιας εποχής που οι μεγάλοι είχαν ονομάσει..
Καλοκαίρι..

Μπορεί να γεννήθηκα στην καρδιά του Χειμώνα,
τα χρόνια όμως πέρασαν & έμαθα να Αγαπώ..
Την Ζέστη, τα Χαμόγελα, την Ελευθερία & πολλές ακόμα λέξεις.

Μια λέξη αποκτά αξία από την στιγμή,
που αρχίζεις να βιώνεις την σημασία της!

Μέχρι τότε, κάθε λέξη είναι απλά μια λέξη..
Κάθε συναίσθημα, υπάρχει από συνήθεια.
..& κάθε προσμονή άλλη μια ανούσια αντίστροφη μέτρηση..

Με το άγχος στην τσέπη ξεκινούσε κάθε μου θέρος.
Με το βλέμμα στο Αύριο & όχι στο Τώρα!
Να προσμένω μια εποχή, να ξοδεύω τον εαυτό μου..
& μετά να αναρωτιέμαι το γιατί.
Έφυγε ή διαρκεί τόσο λίγο..

..Η αντίστροφη μέτρηση κάθε φορά, ζάχαρη στο ποτήρι μου..

Έκανα λάθος μα δεν με νοιάζει.
Γιατί όλα αυτά με οδήγησαν στο Σήμερα.
Αν έχεις ένα όνειρο, με τον χρόνο δεν ξεθωριάζει..
Αντιθέτως ωριμάζει όπως το.. καλό κρασί!

Πάψε να καρτεράς Καλοκαίρια, μάθε να τα έχεις στην Καρδιά σου..
& μην ρωτάς το πως..
..1 ματιά μπορεί να το καταφέρει!. .

 

του Κωνσταντίνου Κοφινά

Ακολουθήστε μας

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας.   “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.”   Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...

Θυσία

Θυσία

  Πόσες εμπνεύσεις έχω θάψει, από παιδί ακόμη. Πόσο πόνο έχω κρύψει στα σπλάχνα μου. Δε γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις  να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Είναι τόσες πολλές  και ρέουν αδιάκοπα. Κάποιες φορές σε επισκέπτονται  σε...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου

    “Μια λέξη αποκτά αξία από την στιγμή,
    που αρχίζεις να βιώνεις την σημασία της!”

    Σωστά! Αλλιώς είναι γράμματα στη σειρά και ήχοι χωρίς νόημα!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου