Νύχτα
κι είπες να φύγεις
Ένα βήμα η εκπνοή
Φορούσες ένα μπλε φουστάνι
Και μια γαλάζια θλίψη στα μάτια
Νύχτα
Κι είπες να φύγεις
Σε πήραν στο κατόπι
Κάτι σκοτωμένα όνειρα
Κάτι μαραμένα μυστικά
Νύχτα
Κι είπες να φύγεις
Το φεγγάρι μοίραζε τ΄άστρα στο σκοτάδι
Με ένα αχνό φως να το αγκαλιάζει
Και δυο φτερούγες κάθαρση
Νύχτα
Κι είπες να φύγεις
Το βλέμμα ράγισε
Σαν κοίταξες ψηλά στον ουρανό
Ένα αστέρι έπεφτε στη λύτρωση
Μα η ευχή πνιγόταν μέσα στο ψέμα
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
0 Σχόλια