Κοινοποίηση παρουσίας
καθημερινώς και αδιαλείπτως
εκ των έσω παραδομένη
στη δίνη και το έλεος
με το χέρι απλωμένο
ζήτουλας ολίγης σημασίας.
Αποζητάμε το λοιπόν όλοι εμείς
αποζητάτε το λοιπόν κι όλοι εσείς
κάποιο ελάχιστο ενδιαφέρον
να εκλάβουμε,
που είναι για εμάς σημαντικό
αφού ο άνθρωπος μας είπαν
είναι ένα ένα ον κοινωνικό.
Κοινοποίηση παρουσίας
σε μια κοινωνική δικτύωση
διαρκούς υποκρισίας
και το ξέρεις
και το ξέρω
εθισμένοι για τα καλά
πως είμαστε
σε έναν κόσμο πλασματικής ουσίας.
Κοινοποίηση παρουσίας
και επιδείξεως συνέχεια
ένα προς ένα να καταγράφονται
οι στιγμές και τα λεπτά
που πήγα σήμερα εγώ
τι κάνεις τώρα εσύ
πως νιώθω πως νιώθεις;
Κοινοποίηση παρουσίας
κι ανελλιπώς να αφήνουμε
το στίγμα μας το διαδικτυακό
να κοινοποιείς
να κοινοποιώ
το ψεύτικο το προσωπείο μας.
Συνήθισες πια τώρα
συνήθισα κι εγώ
μόνο μια κοινοποίηση
της παρουσίας μας να είμαστε
σε έναν κόσμο εικονικό.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Σε έναν κόσμο πλασματικό, δημιούργημα της ματαιοδοξίας μας, των αναγκών μας, των εσωτερικών ελλείψεων, έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη το εικονικό από την αλήθεια.
Η αλήθεια δεν αντέχεται γι αυτό!!!Σας ευχαριστώ!!
Πριν λίγες μέρες ήμουν σε ένα θέατρο Άννα…και ακούω μια μεγάλη κυρία να λέει “ήταν πολύ όμορφη η τάδε χτες..και δεν το λέω εγώ μόνο, είχε 54 likes ! Δέσμιοι αυτής της εικονικής επιβεβαίωσης σε οτιδήποτε κάνουμε…να ανακοινώσουμε πού είμαστε με ποιους είμαστε…τι τέλεια περάσαμε…να παραπονεθούμε..να επαναστατήσουμε…να διαμαρτυρηθούμε..να πονέσουμε…όλα εικονικά.. Φτιάξαμε μια δεύτερη ζωή…ή μάλλον τη δεχτήκαμε…που σιγοτρώει την πραγματική.
Να δεις που κάποτε στον καθρέφτη θα βλέπουμε μόνο τα pixel μας…
Καλημέρα στοχαστική Άννα…
Κατάντια το λεω αυτό και δεν με εξαιρώ!!Την καλημέρα μου Μάχη μου σε ευχαριστώ!!
– Θα βγεις απόψε Γιάννη ;
– Tρελός είσαι ; Kαι πού ν᾽ αφήσω μόνο του το face book ;
Άννα,
μόλις θίξατε με το πολύ όμορφο ποίημά σας, ίσως το βασικότερο για μένα πρόβλημα τής σύγχρονης εποχής, που είναι η δημιουργία μιας νέας ανθρωπολογίας, η οποία τοποθετεί στο κέντρο της πρωταγωνιστικά την εικόνα, τη φαντασία, την χωρίς επεξεργασία υπερπληροφόρηση, την απουσία τής διανοητικής πειθαρχίας, την έλλειψη τής έλλογης δραστηριότητας και άλλα πάρα πολλά …
Ήδη, σύγχρονοι επιστήμονες τής νευρολογίας, μιλούν καθαρότατα για ομογενοποίηση εγκεφάλων κατά συνέπεια για ομογενοποίηση συγκεκριμένου
modus vivendi, αλλά και συγκεκριμένου τρὀπου νοείν με ό, τι μπορεί να συνεπάγεται κἀτι τέτοιο.
Είμαι πάρα πολύ ευαισθητοποιημένος με το θέμα Άννα, γιατί ως εκπαιδευτικός, μετρώ τις συνέπεις τού εικονικού ολοκληρωτισμού, στο φαινόμενο τής διάσπασης τής προσοχής εκ μέρους των μαθητών, στην υπερκινητικότητά τους, στις μαθησιακές τους δυσκολίες κτλ, που κατά κύριο λόγο οφείλονται στην κυριαρχία τής κατάχρησης τού διαδικτύου και την χωρίς λογικό μέτρο αξιοποίησή του.
Ευχαριστώ για το ποίημα!
Καλό απόγευμα!
Εγώ ευχαριστώ πολύ Παναγιώτη!Καλό απόγευμα!
Άννα δυνατό το ποίημα σου!!!
Δέσμιοι είμαστε όλοι.
Το ξέρουμε. Το λέμε, μα δεν κάνουμε τίποτα γι’ αυτό.
Θυμάμαι την εποχή που δεν είχα ούτε κινητό.
Τώρα φαίνεται αστείο.
Καλό βράδυ!!!
Πολύ όμορφο Άννα!
Άνθρωποι-προσωπεία “κοινοποιούμε” πως είμαστε “ζωντανοί” μήπως το πιστέψουμε….