Λευκή Σελίδα – Ερίνα Εσπιρίτου

Δημοσίευση: 31.08.2018

Ετικέτες

Κατηγορία

Λευκές κόλλες χαρτιού
λόγια χιλιοειπωμένα
για την αγάπη, τον έρωτα, το πρώτο φιλί

τις σταγόνες και τον ήχο της βροχής
την αλμύρα της μάγισσας θάλασσας
του ποταμιού την αδιάκοπη ροή

το γυναικείο κορμί που διψά
το λάγνο βλέμμα που σε μεθά
το άρωμα στα τσαλακωμένα σεντόνια κι ένα κενό μαξιλάρι
το τυχαίο άγγιγμα
την πείνα της σάρκας
τις μύχιες σκέψεις
τα υγρά μάτια
τις κομμένες ανάσες
την απουσία
την σκέψη που οργιάζει
τα αδάμαστα όνειρα
το νου που ταξιδεύει

το σημαδεμένο χαμόγελο που στάζει γλύκα
το παιδί, που ζει ακόμα μες τα χαλάσματα της τύχης του
την παλιά γειτονιά
τους άγνωστους περαστικούς που βουίζουν σα μελίσσι
τους αδικοχαμένους φίλους που προσμένουν το δάκρυ
τις χαμένες πατρίδες να στέκουν γυμνές κάτω από αχόρταγα βλέμματα
τα ξεθωριασμένα ιδανικά
το άγνωστο μέλλον που τρέχει πάντα ένα βήμα πιο γρήγορα από σένα
το προκαθορισμένο τέλος


πώς να γεμίσεις μια σελίδα με φως
πώς να γιατρέψεις μια πονεμένη ψυχή
πώς να δαμάσεις έναν ανήσυχο νου
πώς να χορτάσεις τις ορμές

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 16 – 17 Δεκεμβρίου 2023

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 16 – 17 Δεκεμβρίου 2023

Real News  Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και...

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

2 σχόλια

2 Σχόλια

  1. Ελένη Ε. Νανοπούλου

    Το ερώτημα “πώς”έχει ήδη απαντηθεί με τη γραφή σου!

    Απάντηση
    • Ερίνα Εσπιρίτου

      Σε ευχαριστώ Ελένη μου, είναι σημαντικό αυτό που γράφεις

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου