Μάλλιος Σπύρος ~ Τρία Ποιήματα

Δημοσίευση: 22.05.2015

Ετικέτες

Κατηγορία

 

 

Προσέγγισις

Μην έχεις την νίκη στο μυαλό ’σου
παρά μόνο πώς η προσέγγισις θα επέλθει
είναι κι αυτό μια νίκη
κοντά να είσαι
κι ύστερα μην πολυσκοτίζεσαι
το αύριο τι θα φέρει.

 

---

 

Στη Ρώμη όταν επήγα

Στη Ρώμη όταν επήγα
όπως οι Ρωμαίοι εσυμπεριφέρθην
βήμα-βήμα τους τρόπους προσάρμοσα
και λόγια αντίστοιχα έλεγα
να με αποδεχτούν
και να ανέλθω

προσέχοντας
σχέδιο να καταστρώσω
και μετά τα πρώτα βήματα
να αρχίσω σιγά-σιγά
να συμπληρώνω
τη ρωμαϊκή συμπεριφορά
με του εαυτού μου
τας πιο γλυκάς επιθυμίας.

 

---

 

Σοφιστής επιφανής

Σοφιστής επιφανής και ξακουστός
νέον να διδάξει προσήλθε
και ο γονεύς το λόγο του για λίγο άκουσε
και μετά έμεινε κι άλλο
ως που ο γονεύς έγινε ο πιο φανατικός μαθητής του
και θορυβήθηκε πως ο υιός του αν αυτά ακούει
θα τον κατατροπώσει
και ζήτησε από τον σοφιστή τον υιό του να μην διδάσκει
και άλλο ’δάσκαλο για τον υιό του ’βρήκε

τέτοιον σοφιστή δεν ξανάδε η γη
να ακούει ο γονεύς και το παιδί να μην αφήνει.

 

_

γράφει ο Σπύρος Μάλλιος

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

(Σαν) όνειρο ήταν

(Σαν) όνειρο ήταν

Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι, ενός παιδιού την ομορφιά ατενίζω. Σαν θαλλός, γερμένο προς τον ήλιο, με γέλιο τιμαλφές και φωτεινό. Έχοντας ακτίνες να το ακολουθούν, σαν προβολείς θεάτρου.    Προσοχή! Η αυλαία κλείνει.   Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι,...

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

3 σχόλια

3 Σχόλια

  1. Ale Ros

    Εξυπνα και πρωτότυπα, με σκωπτική διάθεση. Μου άρεσαν.

    Απάντηση
  2. Άννα Ρουμελιώτη

    Πολύ ιδιαίτερα και πολύ ωραία τα ποιήματά σας. Και με καίριους προβληματισμούς!

    Απάντηση
  3. Ανώνυμος

    Επιτέλους, πρωτότυπη ποίηση! Ιδιαίτερα το τρίτο σας ποίημα ειναι εξαιρετικό!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου