Μαθήματα έρωτα

«Ξέρεις ποια είναι η διαφορά μας;» του είπε προβληματισμένη.
«Εσύ δίνεις τώρα τις εξετάσεις σου στον έρωτα ενώ εγώ έχω πάρει το πτυχίο. Εσύ προσπαθείς να βάλεις σε εφαρμογή τις θεωρίες του ενώ εγώ έχω ήδη μάθει μέσα από έρωτες πως καμιά θεωρία δεν ανταποκρίνεται στην πράξη.
Καμιά ερωτική πράξη δεν υπακούει σε κανόνες.
Πρέπει να νιώσεις πως αιμορραγείς, να πληγωθείς και να πληγώσεις, να ερωτευτείς μέχρι τρέλας και να χάσεις το μυαλό σου, να νιώσεις αδύναμος, εξαρτημένος, να βρεθείς στα γόνατα και να ματώσεις ή να πέσεις στο έδαφος και να ξανασηκωθείς για να καταλάβεις την πραγματική δύναμη του έρωτα.
Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να μάθεις μόνος σου, όπως το μαθαίνουν και οι υπόλοιποι, όπως το έμαθα κι εγώ.
Πώς μπορώ να σε πείσω άλλωστε πως ο εγωισμός και ο δισταγμός είναι λάθος σύμβουλοι.
Πώς να σου δώσω να καταλάβεις πως όσο κι τρέχεις μακριά από την επιθυμία εκείνη θα βρίσκει πάντα τρόπο να σε κάνει να υποφέρεις.
Πως ότι είναι να γίνει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα γίνει.
Όσο κι αν αναβάλλεις το ραντεβού σου με τον έρωτα, εκείνος θα σου χτυπά την πόρτα μέχρι να του ανοίξεις.
Αν δεν είναι τώρα, θα είναι αύριο, τον άλλο μήνα, τον άλλο χρόνο, μπορεί και χρόνια, όμως, οτιδήποτε προκαλεί έντονα συναισθήματα δεν ξεθυμαίνει έτσι απλά. Δεν φεύγει όταν δεν του δίνεις σημασία, όταν κάνεις πως δεν υπάρχει.
Σαν ηφαίστειο περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να ξεχειλίσει και να σε πλημμυρίσει συναισθήματα έως ότου δεν μπορείς να ανασάνεις. Να σε πνίξει στην ένταση και το πάθος.
Τέτοιο συναίσθημα είναι ο έρωτας. Αχόρταγο. Τρέφεται από την αδυναμία σου, την ανάγκη σου να βρεθείς σε απόσταση αναπνοής από τα φιλιά, το σώμα και την αγκαλιά που επιθυμείς.
Πώς να σε κάνω να καταλάβεις, μάτια μου, πως κανείς δεν έχει βγει αλώβητος από την προσωπική του μάχη με τον έρωτα;
Όσο κι αν προσπαθώ, βρίσκω μπροστά μου έναν τοίχο. Νομίζεις πως ελέγχεις το παιχνίδι, το μυαλό σου, το σώμα σου. Όμως δεν ελέγχεις τις σκέψεις σου. Κι όταν αυτές αποφασίζουν να μπουν στο παιχνίδι, όλες οι θεωρίες καταρρίπτονται, όλες οι αντιστάσεις κάμπτονται.
Μένεις να τρέμεις στην ιδέα και μόνο, να βλέπεις το πρόσωπο του έρωτα και να παραλύεις, να θέλεις όπως δεν θέλησες ποτέ τίποτε άλλο. Κι αντί να βουτήξεις στο συναίσθημα, εσύ αντιστέκεσαι. Προσποιείσαι πως μπορείς, πως είναι στο χέρι σου η απόφαση.
Να μου το πεις όμως αυτό όταν βρεθείς απέναντι του. Να κοιτάς την επιθυμία σου κατάματα. Να νιώθεις μια ακατανίκητη δύναμη να σε τραβά. Τα πόδια να τρέμουν, την ανάσα να γίνεται βαριά, το βλέμμα να κάνει βόλτα στο κορμί και τις λάγνες σκέψεις να ξεπηδούν από κάθε σου εγκεφαλικό κύτταρο.
Τότε να μου πεις πως μπορείς και ελέγχεις τον έρωτα. Τότε.»
« Τολμάς;» του είπε και τον κόλλησε στον τοίχο ώστε να μην μπορεί να ξεφύγει.
«Εδώ. Τώρα που δεν μπορείς να κρυφτείς πίσω από λέξεις και υποσχέσεις.»
Την κοίταζε με όλες τις αισθήσεις του στο κόκκινο. Το βλέμμα της ήταν γεμάτο ένταση αλλά ήρεμο. Ήξερε τι έλεγε. Ήξερε τι έκανε. Ήταν ειλικρινής με τον εαυτό της αλλά και μαζί του. Δεν πάλευε να ξεφύγει από ό,τι ένιωθε. Δεν προσποιούνταν. Δεν φερόταν εγωιστικά. Του δίδασκε το πιο απλό μάθημα του έρωτα.
Η πραγματική λύτρωση έρχεται μόνο όταν δέχεσαι την αδυναμία σου και αποδέχεσαι την δύναμη του συναισθήματος.
Ίσως γι’ αυτό την ήθελε τόσο πολύ. Είχε τον τρόπο της σε όλα.
Την φίλησε. Ήταν ο δικός του τρόπος να της πει όσα με λέξεις δεν μπορούσε.

 

γράφει η Ιωάννα Γκανέτσα.

 

(πηγή εικόνας)

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Ρεαλιστικές και Νατουραλιστικές πτυχές στο διήγημα του Γκυ Ντε Μωπασάν «Το κρεβάτι 29»

Ρεαλιστικές και Νατουραλιστικές πτυχές στο διήγημα του Γκυ Ντε Μωπασάν «Το κρεβάτι 29»

γράφει η Παναγιώτα Μπαϊράμη Οι απόπειρες λογοτεχνικής καταγραφής της κοινωνικής πραγματικότητας της δεύτερης πεντηκονταετίας του 19ου αιώνα αναδεικνύουν στο λογοτεχνικό προσκήνιο το ρεαλισμό ως γενικότερη τάση εκτεινόμενη στο σύνολο της καλλιτεχνικής δημιουργίας και...

Χάμστερ, κλουβί και ρόδα

Χάμστερ, κλουβί και ρόδα

Ένας σοφός είπε κάποτε, πως στην ανθρώπινη κοινωνία θα μπορούσες να παραλληλίσεις τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά με ένα διαφορετικό ζώο. Πόση αλήθεια μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα τόσο μικρό απόφθεγμα και πόσο θα μας βοηθούσε, εάν μπορούσαμε να διακρίνουμε το ζώο πίσω από...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Χάμστερ, κλουβί και ρόδα

Χάμστερ, κλουβί και ρόδα

Ένας σοφός είπε κάποτε, πως στην ανθρώπινη κοινωνία θα μπορούσες να παραλληλίσεις τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά με ένα διαφορετικό ζώο. Πόση αλήθεια μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα τόσο μικρό απόφθεγμα και πόσο θα μας βοηθούσε, εάν μπορούσαμε να διακρίνουμε το ζώο πίσω από...

Γράψε – σβήσε

Γράψε – σβήσε

Με μολύβι, μου έλεγαν, γράφε! Αν κάνεις έτσι το παραμικρό λάθος, με τη σβήστρα σου μπορείς και να το σβήσεις, χωρίς κανείς να καταλάβει το λάθος σου αυτό. Και έτσι, από μικρή αγάπησα το στυλό.  Φρόντιζα κι έπαιρνα στυλό σε όλα τα χρώματα. Στυλό σε κλασσικό και...

Κριτική του εκπαιδευτικού συστήματος: για το βιβλίο ‘Το σχολείο φυλακή και η ελεύθερη μάθηση’, του Τζων Χολτ

Κριτική του εκπαιδευτικού συστήματος: για το βιβλίο ‘Το σχολείο φυλακή και η ελεύθερη μάθηση’, του Τζων Χολτ

  γράφει ο Μιχάλης Κατσιγιάννης   Κριτική του εκπαιδευτικού συστήματος: για το βιβλίο ‘Τ σχολείο φυλακή και η ελεύθερη μάθηση’, του Τζων Χολτ[1]   Εισαγωγή Ποιος είναι ο ρόλος και η στόχευση της εκπαίδευσης στην κοινωνία μας; Σε τι εξυπηρετεί η υποχρεωτική σχολική...

9 σχόλια

9 Σχόλια

  1. Ελένη

    καταπληκτικό..

    Απάντηση
  2. Ανώνυμος

    Μου ξυπνησες αναμνησεις και συναισθηματα που καιρο τωρα πιστευα πως ειχα “κοιμησει” η ειχα δαμασει,για να μην ποναω….ομως τελικα αντιλαμβανομαι πως παντα ηταν και θα ειναι εκει,κομματια δικα μου που ηταν γραφτο να νιωσω,να βιωσω,για να με πλασουν στο ατομο που ειμαι τωρα..και οσα ειπες,με ηρεμουν και με γαληνευουν. Εκπληκτικη γραφη,καταλυτικη!!Να σαι καλα Ιωαννα μου,μπραβο!!!

    Απάντηση
    • Ιωάννα Γκανέτσα

      Σε ευχαριστώ πολύ! Καμιά φορά η παραδοχή της αδυναμίας είναι η μόνη λύτρωση!

      Απάντηση
  3. Ανώνυμος

    ετσι ακριβως Ιωαννα μου…… ετσι ακριβως….. δε μπορουμε να ξεφύγουμε με τιποτα……. ειναι η ιδια η ζωη που το απαιτεί.

    Απάντηση
  4. Κλεοπάτρα

    Εξαιρετική γραφή, θέλω να δώσω πολλά ευσημα στην συγγραφέα. Πραγματικά υπέροχο κείμενο

    Απάντηση
    • Ιωάννα Γκανέτσα

      Σε ευχαριστώ Κλεοπάτρα για τα όμορφα σχόλια!

      Απάντηση
  5. Ανώνυμος

    Μου έδωσες απαντήσεις …. Με ταξίδεψες…. Ευχαριστώ !!!!

    Απάντηση
    • Ιωάννα Γκανέτσα

      Πολύ χαίρομαι, για το ταξιδι πάνω απ’ όλα!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου