Ανθίζουν τα δέντρα και ύστερα νεκρά
ρίχνουν τα χρυσά τους φύλλα.
Τα χέρια τους πλέον γυμνά
νιώθουν του χειμώνα την ανατριχίλα.
Ανατέλλει ο ήλιος για να δύσει,
σέρνει την αρχαία πληγή.
Τίποτα για πάντα δε θα ζήσει ·
μόνο η αιώνια αλλαγή.
Πορεύονται οι άνθρωποι γοργά
σε κάθε βήμα ματαιότητα.
Να ζήσουν είναι πια αργά
και χάνονται στην αιωνιότητα.
_
γράφει ο Βασίλειος Ζήνας
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Πολύ όμορφο!!! Καλό σας βράδυ.