(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)
Σημερινός φιλοξενούμενος στην λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι ο συγγραφέας Τόλης Αναγνωστόπουλος, τον οποίο και ευχαριστώ για τον αυθορμητισμό των σκέψεων του και το πηγαίο χιούμορ του!
Ας τον γνωρίσουμε λοιπόν καλύτερα από το προσωπικό του βιογραφικό.
ΤΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Σπούδασε Διοίκηση Νοσοκομείων και έκανε μεταπτυχιακά στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στα Οικονομικά της Υγείας. Εργάστηκε πολλά χρόνια στην Οικονομική Διεύθυνση μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων. Το τελευταίο διάστημα προσαρμόζεται σε λογικές και απαιτήσεις του Δημόσιου Τομέα. Στο θέμα της οικογένειας τον ανέχονται μια γυναίκα και δυο μικρά αγόρια χωρίς να ελπίζουν σε τίποτα καλύτερο από το να γράφει για να τους αφήνει ήσυχους. Παρακολουθεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής και γράφει ασταμάτητα, όχι πολύ αισιόδοξα, αλλά με δόσεις χιούμορ.
Προτιμά το βουνό από τη θάλασσα , το ποδήλατο από το αυτοκίνητο, το εσπρέσο από το νεσκαφέ, τη lowbap μουσική από τη ροκ.
Πιστεύει στη φιλία. Αν και οι πραγματικοί του φίλοι είναι πολλοί λιγότεροι από τους διαδικτυακούς και απαιτούν περισσότερα από ένα follow ή ένα like.
Το «Ένας ή Κανένας» είναι το πρώτο μυθιστόρημα που αποφάσισε να βγάλει από τα συρτάρια και να κοινοποιήσει.
Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές
- Γιατί γράφεις;
Από εσωτερική ανάγκη, από δαιμόνια που με επισκέπτονται και δε με αφήνουν σε ησυχία και από μεγάλη επιθυμία να τα βρω επιτέλους με τον εαυτό μου.
- Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;
Το μυθιστόρημα, φτιάχνοντας ήρωες αρνητικούς και losers αλλά συνεπείς με τους εαυτούς τους, την εξέλιξή τους στο χρόνο και τις απαιτήσεις του αναγνώστη. Από την άλλη βλέπω με δέος την ποίηση και τους ποιητές, δε νομίζω να μπορέσω ποτέ να συμπυκνώσω αυτά που θέλω να περάσω, την ουσία και την αλήθεια σε στίχους.
- Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;
Είναι όλα αυτά μαζί και αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη μας όλοι όσοι γράφουμε. Αν δεις μια πτυχή μόνο και εκδώσεις βιβλίο θα σου γυρίσει μπούμερανγκ. Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε συμβουλές, να δεχόμαστε κριτική (δεν είναι κανένα θεϊκό χάρισμα η συγγραφή για να είμαστε απόλυτοι) και να δουλεύουμε περισσότερο τα βιβλία μας γιατί απευθύνονται σε ανθρώπους που θα πληρώσουν. Δεν είναι ανάγκη μετά από μια καλή σύσταση με τους αναγνώστες να μπαίνουμε στη διαδικασία γρήγορης νέας έκδοσης μήπως και χάσουμε το «κοινό» μας.
- Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;
Για το μυθιστόρημα «Ένας ή Κανένας» ότι κατάφερα να κάνω το κοινό να συμπαθήσει ένα πληρωμένο δολοφόνο και ότι παρά τη σκληρότητα το χιούμορ διαπερνούσε όλο το βιβλίο. Η χειρότερη κριτική δεν είναι τίποτα μπροστά στην αδιαφορία για ένα βιβλίο. Αυτό φοβάμαι περισσότερο.
- Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;
Καλή θέλω να πιστεύω αν και όσοι με ξέρουν προσωπικά δεν μπορούν να διανοηθούν ότι είμαι το ίδιο άτομο που γράφει τα βιβλία.
- Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;
Κοίτα ίσως είναι παγίδα η ερώτηση αλλά θα το τολμήσω. Θέλω να μείνει ο ρομαντισμός στο χώρο (βιβλιοπωλεία, άνθρωποι, αναγνώστες) θα μας κρατήσει στη ζωή. Η έπαρση, οι αυθεντίες, το κατεστημένο αλλάζει, φεύγει από μόνο του δεν αντέχει. Λίγοι και καλοί που θα σέβονται όλους, θα πληρώνουν και θα πληρώνονται, θα απολαμβάνουν όποια επιτυχία από κοινού και θα κάνουν βήματα αργά και σταθερά.
- Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;
Στο επτά και πολύ λέω καθώς είμαι νέος συγγραφέας και το βλέμμα πρέπει να μείνει χαμηλά. Έχοντας διαβάσει συγγραφείς με τεράστιο έργο και πάνω από όλα συνέχεια και συνέπεια δεν μπορώ να βαθμολογήσω υψηλότερα τον εαυτό μου
- Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;
Δεν ξέρω πραγματικά. Αν το αποτέλεσμα τους δικαιώνει δεν μπορείς να πεις τίποτα. Υπάρχει ένα αλισβερίσι στην έκδοση βιβλίων μην το ξεχνάμε, κάποιοι που επιτυγχάνουν εμπορικά και με σταθερό κοινό απολαμβάνουν τις δάφνες τους. Δε θα μπω στη διαδικασία όπως στο τραγούδι που χωρίζονται σε έντεχνους και μη, να βάλω ταμπέλες. Χώρος υπάρχει για όλους
- Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;
Ευτυχώς ακόμα απολαμβάνω την ανωνυμία μου έχοντας μόνο συμπάθειες. Γενικά πάντως κάθε καλλιτέχνης πρέπει να μένει στην τέχνη του. Μεγάλες συμπάθειες και αντιπάθειες υπάρχουν όταν όλοι έχουν γνώμη για όλα.
- Ανέφερε τρείς χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανος/η και άλλους τρείς για τους οποίους όχι.
Θα μπορούσα να σου πω μόνο έξι αρνητικούς αλλά οκ. Δίκαιος, επίμονος, εργατικός τα θετικά. Γκρινιάρης, απαισιόδοξος και υπερβολικός τα αρνητικά.
- …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!
Ρε Θεόφιλε πως μπορείς και συναναστρέφεσαι με τόση επιτυχία με αυτά τα παράξενα όντα τους συγγραφείς και ποιητές; Αυτή η συνταγή αν δεν είναι μυστική να την γράψεις σε βιβλίο και να πάρεις το νόμπελ (Ο Ντίλαν ήταν καλλίτερος;)
Θεόφιλε, από καρδιάς σε ευχαριστώ
Τόλης Αναγνωστόπουλος
Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Πραγματικά την απόλαυσα την συνέντευξη σου συγγραφέα μου, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για την πολύτιμη συμμετοχή σου!
Όσο για την ερώτησή σου ,-που φυσικά με δυσκόλεψε!-, θα δανειστώ τα λόγια του Μάνου Χατζιδάκι για να σου απαντήσω, χρησιμοποιώντας τα φυσικά με χιούμορ :
«Όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις να του μοιάζεις» !
Και πάλι σ’ ευχαριστώ!
0 Σχόλια