Μια αγάπη είχε ανθίσει στου καλοκαιριού την αίγλη
Μα ξεθώριασε σα φύλλο κάποια μέρα του Σεπτέμβρη
Όνειρα κάτω απ’ τον ήλιο και φιλιά στην παραλία
Χάθηκαν στου φθινοπώρου τη γλυκιά μελαγχολία
Ήρθανε τα πρωτοβρόχια η καρδιά σε αταξία
Τόσες υποσχέσεις λάγνες έσβησαν στην απραξία
Μελαγχολική ημέρα καθρεφτίζεις τη ματιά μου
Κι η ομίχλη χαμηλώνει και αγγίζει τη σκιά μου
Το τοπίο είναι θολό, μόνη περπατώ στους δρόμους
Νιώθω ότι μελαγχολώ στο μυαλό μου ανοίγω χρόνους
Μελαγχολική ημέρα που σκοτείνιασες νωρίς
Ρίχνω μια ματιά στον δρόμο, δεν υπάρχει πια κανείς.
_
γράφει η Λώρα Αγγελή
0 Σχόλια