Γύρω παντού σκοτάδι. Νύχτωσε ξανά και κάνει κρύο.
Κι εσύ γυμνός και μόνος
στραβοπατάς στον δρόμο και φοβάσαι.
Δεν ξέρεις πού βρίσκεσαι και πού πηγαίνεις.
Σε κυκλώνουν φαντάσματα…
Απελπισία, θλίψη, φόβος, ενοχές…
Μην τρομάζεις!
Άνοιξε τα μάτια σου και δες το φως που έρχεται. Όσο προχωράς, τόσο θα σε πλησιάζει. Εσύ απλά προχώρα. Κι ας μην ξέρεις τον δρόμο, εκείνο θα σε οδηγεί. Κι αν δεν το βλέπεις, νιώσε το, πίστεψέ το. Άσε τη ζεστασιά του να σε τυλίξει.
Λίγο ακόμα και θα φτάσεις.
Κι ας είναι νύχτα.
Η πρώτη αχτίδα δε θα αργήσει!
_
γράφει η Νίκη Αλπού
0 Σχόλια