10.09.2016
Τίτλος σπουδής

Με λένε βροχή

Άννα Ρουμελιώτη

Είναι λυτρωτική η βροχή την άνοιξη

Οι στάλες της καθάριες και αγνές

Ξεπλένουν την ασκήμια του καιρού

Στέκουν απαλά στα πέταλα των λουλουδιών

Κινούν μαζί τους στα πρώτα τους βήματα

Αφουγκράζονται τη γη και τη χαϊδεύουν

Σκύβουν σεμνά να μερώσουν τις ρίζες μέσα στο χώμα

Είναι τόσο όμορφη η βροχή την άνοιξη

Στέκει σιμά στη φύση αδελφικά

Να δώσει εκείνη τους καρπούς της απλόχερα

Να ανταμειφτεί ο μόχθος του ανθρώπου με την αγάπη της

Να ανθίσουν τα χαμόγελα

Να απλωθούν τα χέρια σε αγκαλιά

Να ριζώσει βαθιά ο σπόρος της αγάπης

Δώσε μου το χέρι σου να λουστούμε τις σταγόνες της

Καλωσόρισέ με σε ετούτο το γλυκό συναπάντημα

Σαν να ήμουν εκείνη που με λένε βροχή

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Ακολουθήστε μας

Ο ανάποδος καθρέφτης

Ο ανάποδος καθρέφτης

Έτσι θα έλεγα τον κόσμο καθρέφτη ανάποδο,Ανάποδο καθρέφτηκαθρέφτηχωρίς τζάμι Τον εαυτό σου βλέπεις,άνθρωπε,άνθρωπε τι γυρεύεις;Ξέρει ο καθρέφτης Ο κόσμος έδειξε τι είσαιγιατί ότι κάνεις το δείχνειπονάει, μα δεν σπάειεδώ είναι ο καθρέφτης._γράφει ο...

Ο ανάποδος καθρέφτης

Κλέφτης ονείρων

 Κλέφτης ονείρων έγινες,καταστροφές του κόσμουέκλεψες και το δικό μου όνειροκαι ας μην το ξέρεις Γιατί όταν κλέβεις έναΧάνονται χίλιαΓίνονται στάχτη, τέρμαΈτσι όπως πας δεν θα απομείνει κανένα._γράφει ο Ευθύμιος- Ραφαήλ Αγγελής Μην ξεχνάτε ότι το σχόλιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Ο ανάποδος καθρέφτης

Κλέφτης ονείρων

 Κλέφτης ονείρων έγινες,καταστροφές του κόσμουέκλεψες και το δικό μου όνειροκαι ας μην το ξέρεις Γιατί όταν κλέβεις έναΧάνονται χίλιαΓίνονται στάχτη, τέρμαΈτσι όπως πας δεν θα απομείνει κανένα._γράφει ο Ευθύμιος- Ραφαήλ Αγγελής Μην ξεχνάτε ότι το σχόλιο...

Ο ανάποδος καθρέφτης

Δεύτερη ζωή δεν έχει

Ποτέ δε θα ξεχάσει, το πρώτο τεστ που έγραψε στο δημοτικό. Ακόμη θυμάται το γραπτό του. Τα αποτελέσματα απογοητευτικά.Κανένας όμως δεν τον μάλωσε. Αντιθέτως, όλοι του είπαν να μη στεναχωριέται, γιατί στο δεύτερο θα τα πάει καλύτερα. Δεν τους πίστεψε....

Ζωή σε δόσεις

Ζωή σε δόσεις

  Τι να πουν κι άνθρωποι; Τι να κάνουν; Τους δίνουν την ζωή σε δόσεις μέχρι να τους ξεφτιλίσουν   Έπρεπε όμως να δεχτούν και ήρθε ο πόλεμος, και συνταγογράφησε συνταγογράφησε δυστυχία   Στην πρώτη δόση βομβαρδισμούς, στην δεύτερη μετανάστευση, στην Τρίτη...

3 σχόλια

3 Σχόλια

  1. Βάσω Καρλή
    Βάσω Καρλή στο 10/09/2016 σε 5:12 μμ

    Οι στάλες της βροχής άγγιξαν και εμάς, με την τόσο όμορφη περιγραφή σου. Πολύ ωραίο Άννα.

    Απάντηση
  2. sofia25164
    sofia25164 στο 10/09/2016 σε 6:09 μμ

    Τρυφερό…ρομαντικό…άφησε πίσω του όλα τα αρώματα της ανοιξιάτικης βροχής!!!!!!!Αγαπώ πολύ τη βροχή, τον ήχο της, τη μυρωδιά της και αγάπησα και το ποίημά σου!!!!!!! Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο Σ.Κ!!!!!!!!!

    Απάντηση
  3. Χριστίνα Σουλελέ
    Χριστίνα Σουλελέ στο 22/09/2016 σε 9:50 μμ

    Πολύ ωραία η εικόνα της βροχής που χαιδεύει και ποτίζει. Μπράβο Άννα!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου