Μη με ρωτάς
από πού έρχομαι
ούτε και που πηγαίνω.
Το βλέμμα μου μόνο
κάνει δρασκελιές.
Τα βήματά μου,
που γυρεύω κάπου αλλού
να με οδηγήσουν
ακόμα περιμένω.
Μη με ρωτάς
γιατί σωπαίνω
γιατί λίγο λίγο
μετράω το κάθε μου λεπτό
σα να αργοπεθαίνω.
Γιατί τα λόγια μου
τα ζυγίζω προσεκτικά
και τα διαλέγω.
Τι είμαι τελικά
δεν έχω απάντηση να δώσω.
Μη με ρωτάς λοιπόν
να ξέρεις δεν μπορώ
το σκοτάδι μου να καταδώσω.
Μη με ρωτάς
τι έχω στο μυαλό.
Μην προσπαθείς
τα μαράζια μου
να τα κατανοήσεις.
Οι σκέψεις μου σκοτώνουν.
Άσε να τις γνωρίζω
μοναχά εγώ.
Άσε καλύτερα να μην μιλώ.
Αυτό, που τώρα θέλω να πω
Ποιος ξέρει;
Ίσως κάποτε
χρησιμοποιηθεί εναντίον μου.
Δώσε μου καλύτερα φωτιά
στις στάχτες μου
να σιγοκαίει το μυστικό.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Πόσο δύσκολα εμπιστευόμαστε τις προσδοκίες μας, επιθυμίες μας, όνειρα σε τρίτους…Το αποδίδετε με ποιητικό λόγο Άννα πολύ εύστοχα!
Σας ευχαριστώ πολύ Ματίνα!Την καλημέρα μου!
Το βλέμμα μου μόνο κάνει δρασκελιές.
Τα βήματά μου,που γυρεύω κάπου αλλού
να με οδηγήσουν ακόμα περιμένω.
Άννα μου…ας κάνει το βλέμμα δρασκελιές..να βλέπει μακριά…να αναζητά…και θα κάνεις τα βήματα…θα κάνουμε εκείνα τα βήματα.. Αρκεί να βλέπουμε λίγο πιο μακριά…αρκεί να κοιτάμε από τη σωστή μεριά..των θέλω..και όχι των πρέπει…
Καλή σου μέρα!
Αυτό ακριβώς μας κρατάει … το βλέμμα που κάνει δρασκελιές και αναζητά το διαφορετικο, το καινούριο, που ψάχνει ορίζοντα νέο…και θα τον βρουμε κάποτε ναι… Καλημέρα Μάχη μου 🙂
Κρυμμένα σκοτάδια και σκέψεις που σκοτώνουν,καλύτερα να τις γνωρίζει εκείνος που τις νιώθει…γιατί οι άνθρωποι που θα τις μάθουν,αργότερα θα τις χρησιμοποιήσουν εναντίον του! Ας γνωρίσουν καλύτερα το βλέμμα που κάνει δρασκελιές για να ξεφύγει…Δυνατοί στίχοι Άννα,έντονα τα συναισθήματα που βγαίνουν και παραμένουν να σιγοκαίνε όπως όλα τα μυστικά! Πολύ μου άρεσε.
Ευχαριστώ πολύ Μαριάνθη … σκέψεις που σκοτώνουν που μπορει να διαλύσουν ισορροπιες … ευχαριστω!!
Άννα μου καλή με έκανες να ανατριχιάσω όταν στο τέλος έφτασα!!
Είναι υπέροχο το παράπονό σου!!!
Μου άρεσε πάρα πολύ!!!
Σκέψεις, νύξεις, αποσιωπητικά, σιωπή…
Βέβαια κάποιες φορές η σιωπή είναι αυτή
που χορεύει, τραγουδά, φωνάζει, μιλά, παραμιλά…
Κάνεις δεν μπορεί, και να θέλει, να την σταματήσει.
Καλό σου απόγευμα!!
Και η σιωπη ακουγεται οταν μπορει κανεις να την ακουσει.Ευχαριστω για τα καλα σου λογια Ελενη.Καλο απογευμα.