Με σκυθρωπό το βλέμμα σου
πήρες δειλά το δρόμο σου
άφησες πίσω μια καρδιά
που συνεχίζει να πονά
Κράτα φυλακτό για το ταξίδι
σκέψη να έχεις συντροφιά
πως δεν ξέχασαν τα χείλη
τα στερνά σου τα φιλιά
Μια λυπημένη άνοιξη
μου κράτησες για έκπληξη
κι αυτός ο γκρίζος ουρανός
συμπαραστέκεται βουβός
_
γράφει η Ελένη Λουκά
0 Σχόλια