Η ανατολή μου έχει χρώμα μπλε
Από θάλασσα κι ουρανό πλάστηκε η καρδιά της
Κι η άβυσσος σμίλεψε την ψυχή της σε έναν βυθό αδάμαστο
Κάθε ξημέρωμα καταδύομαι μέσα του
Για να αγγίξω εκείνο το φως, που χορεύει μέσα στο σκοτάδι
Τα βήματά μου πατούν γερά σε μια στιβαρή μπλε γραμμή
Τα κύματα με αγκαλιάζουν σφιχτά και χανόμαστε
Μα πάλι ερχόμαστε σαν τραγούδι
Και ορίζουμε το ξημέρωμα
Κάθε ξημέρωμα τώρα είναι μια αρχή
Η αρχή της αγάπης
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
0 Σχόλια