Μόνο για αγάπη

6.02.2016 | Ποίηση, Ω | 14 |

Χτυπάς την πόρτα και ξαναχτυπάς.
Τα χρόνια έρχονται και φεύγουν
χαράζοντας πάνω σου σημάδια
μα εσύ επιμένεις να χτυπάς.
Με το φθαρμένο σου βιολί
τραγουδοποιός και γυρολόγος
μονάχο και ελεύθερο πουλί
με το χαμόγελο ολάνθιστο στα χείλη.
Δεν σου ανοίγουν μα κι εσύ δεν προσπερνάς
απ΄έξω στέκεσαι... ξαναχτυπάς...
Σαν ανοιξιάτικο λουλούδι
φυτρώνεις πλάι στον φθαρμένο μεντεσέ
και επιμένεις απαλά
μέσα απ΄την σκουριασμένη κλειδαρότρυπα
την ελπίδα να σκορπάς.
Γι αυτό χτυπάς και ξαναχτυπάς,
Σαν άνεμος βοριάς
σαν ήλιος χειμωνιάτικος
σαν λυτρωμού βροχή
σαν του καλοκαιριού τη μουσική.
Επίμονος κι αγέρωχος γιατί το λαχταράς
μόνο αγάπη να χαρίζεις
μόνο για εκείνην να τραγουδάς...

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Σχετικά

Επιμέλεια κειμένου

Νίκος Φάκος

Μελισσουργώ, διαβάζω και γράφω. Σ' αυτά τα τρία αντίβαρα ακροβατώ και ζω στιγμές. Σ' αυτήν την πορεία βρέθηκα στην όμορφη οικογένεια του δικτυακού τόπου τοβιβλίο.net όπου φιλοξενούνται γραπτά μου. Πιστεύω ότι η δύναμη της γλώσσας έχει μία απειρίζουσα εντροπία και η γραφή είναι ο μοχλός που αποτυπώνει την ύπαρξή μας. Ίσως και τη ματαιοδοξία μας. Ζω στην όμορφη Κύμη και έχω ως το σημείο ισορροπίας μου τις δυο μου κόρες.

14 Σχόλια

Μάχη Τζουγανακη στο 06/02/2016 σε 8:32 πμ

Μονο γι’ αγαπη Αννα μου ας μιλάμε ας τραγουδαμε και κυρίως να πράττουμε! Καλημέρα!
Απάντηση
- Άννα Ρουμελιώτη στο 06/02/2016 σε 3:45 μμ
  
  Κάθε πράξη μας που αγκαλιάζεται από αγάπη θα φτιάξει κι άλλες πράξεις με αγάπη κι άλλες κι άλλες… πράγματι Μάχη μου!!Σε ευχαριστώ πολύ 🙂
  Απάντηση
Sofia kaporani στο 06/02/2016 σε 9:26 πμ

πολύ ωραίες εικόνες δημιουργούν τα λόγια σου.
Απάντηση
- Άννα Ρουμελιώτη στο 06/02/2016 σε 3:47 μμ
  
  Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Σοφία!!Σε ευχαριστώ 🙂
  Απάντηση
Έλενα Σαλιγκάρα στο 06/02/2016 σε 12:33 μμ

“Ρέουν” η τρυφερότητα και η αγάπη από το ποίημά σου Άννα μου…
Απάντηση
- Άννα Ρουμελιώτη στο 06/02/2016 σε 3:49 μμ
  
  Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Έλενα.Πολύ όμορφα λόγια 🙂
  Απάντηση
Σοφία Ντούπη στο 06/02/2016 σε 8:36 μμ

Να… έτσι θα έπρεπε να είναι η αγάπη! Να λαχταράς να τη χαρίσεις! Πολύ –πολύ όμορφο!!!
Απάντηση
- Άννα Ρουμελιώτη στο 06/02/2016 σε 9:22 μμ
  
  Πολύ πολύ πολύ σε ευχαριστώ Σοφία!!! 🙂
  Απάντηση
Ελένη Ιωαννάτου στο 06/02/2016 σε 8:40 μμ

Άννα μου πανέμορφο!!

Μόνο αγάπη!! Αγάπη και καλοσύνη!!!
Τα σκούρα χρώματα θα εξαφανίζονταν…

Χαίρομαι που σε συναντώ πάλι!!

🙂
Απάντηση
- Άννα Ρουμελιώτη στο 06/02/2016 σε 9:23 μμ
  
  Έτσι ακριβώς Ελένη μου!!!Κι εγώ χαίρομαι πάρα πολύ που ξαναανταμώνουμε!!! 🙂
  Απάντηση
Σουλελέ Χριστίνα στο 07/02/2016 σε 5:52 πμ

“Σαν ανοιξιάτικο λουλούδι
φυτρώνεις πλάι στον φθαρμένο μεντεσέ” Αυτό είναι η αγάπη, πολύ όμορφα τα έγραψες ‘Αννα!
Απάντηση
- Άννα Ρουμελιώτη στο 07/02/2016 σε 3:46 μμ
  
  Να είσαι καλά Χριστίνα σε ευχαριστώ πολύ!!!!
  Απάντηση
Spiros Makrigiannis στο 07/02/2016 σε 10:51 μμ

Μη χτυπάς
να σου ανοίξουνε μη χτυπάς
σε μια πόρτα κλειστή…..

(από το τραγούδι….)
Απάντηση
Άννα Ρουμελιώτη στο 07/02/2016 σε 11:33 μμ

Ναι πράγματι Σπύρο!Από ένα πολύ όμορφο τραγούδι!!
Απάντηση