Ντύσου καλά αγριεύει ο καιρός
Αγριεύει ο καιρός καρδιά μου
φόρα με ζεστό πανωφόρι σου
Ντύσου καλά φυλάξου μάτια μου
από του χειμώνα την κακοτοπιά
Κρυώνουν οι ψυχές και ασθενούν
Τα χνώτα μας θολώνουν το τζάμι
και διώχνουν την απέναντι θέα
Ένα δέντρο περιμένει να μας δει
Εκεί έξω ένας κήπος μαραζώνει
Τούτη η παγωνιά αβάσταχτη τόσο
δεν αφήνει μια χαραμάδα ήλιου
Αβάσταχτα και τα όνειρά μας
κρεμιούνται σα λαμπιόνια σβηστά
στους ολόγυμνους τοίχους
παγιδευμένα καιρό τώρα
στον ιστό μιας δόλιας αράχνης
Αγριεύει συνεχώς ο καιρός
ντύσου καλά ψυχή μου γλυκιά
Κοίτα δυο χέρια έχω μοναχά
μία καρδιά μπαλωμένη και μικρή
σα τρύπιο γάντι στέκω με ντροπή
για να σε κρατήσω ζεστή
Κοίτα με μία κλωστή κόκκινη
από φθαρμένο πουλόβερ είμαι
Φόρεσέ με να αντέξω.......
.......αγριεύει ο καιρός
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
![Φιλοσοφικές παρεμβάσεις, του Ανδρέα Αντωνίου [3]](https://tovivlio.net/wp-content/uploads/2015/05/philosophy_antoniou_b-440x264.jpg)
… Αβάσταχτα και τα όνειρά μας
κρεμιούνται σα λαμπιόνια σβηστά
στους ολόγυμνους τοίχους
παγιδευμένα καιρό τώρα …
Yπέροχο αλληγορικό δόσιμο τού ζόφου που αναπνέει η εποχή μας
αλλά και μία μεγάλη ευκαιρία για τον αναγνώστη
να ψηλαφήσει στο ποίημα την ακόρεστη διάθεση
για μετασχηματισμό τής ποίησης σε ατελεύτητο ονειροκομείο
το μόνο που μπορεί να ικανώνει την ανέλκυση
κάθε αβάσταχτου από προσδοκία ονείρου ( μας ) …
Εύχομαι το άλλο σου ποίημα
να καταφέρει να βγάλει τα συννεφόκαμα
που ξεδιπλώνεται από την όμορφη αυτή φωτογραφία σου !
Καλή Κυριακή Μάχη !
Είναι η ματιά σου που μετρά μία μία τις λέξεις στους στίχους μου που μου δίνει την αίσθηση ότι πράγματι μοιράζομαι την ψυχή μου εδώ μέσα.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς Παναγιώτη για τα πάντα τόσο ευγενικά και όμορφα λόγια σου. Καλή Κυριακή
Η Μάχη μας ”ντύνεται” το ρόλο του προστατευτικού αρσενικού που με τόσο ροναντισμό και ευαισθησία θέλει να προστατεύσει το θηλυκό του τόσο για τη σωματική όσο και την ψυχική του υγεία.Γεννίέται όμως το ερώτημα ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΤΈΤΟΙΑ ΑΡΣΕΝΙΚΆ;;;;Μάλλον όχι Γι’ αυτό φαίνεται η καλή μας Μ ΆΧΗ ανέλαβε να υπενθυμίσει στο λεγόμενο ισχυρό φύλλο ότι κάπως έτσι θα το ήθελαν οι γυναίκες να ήταν …κάπως έτσι…
Λένα μου άνθρωπος ντύνομαι. Άνθρωπος αυτής της εποχής της σκληρής…της παγωμένης. Άνθρωπος που ζητά την επαφή τη ζεστασιά το χέρι. Που και ο ίδιος νιώθει φτωχός κι αδύναμος στην προσφορά του. Την καλησπέρα μου.
.
Πολύ τρυφερό και όμορφο… Μου σκέπασε με ένα ζεστό ρούχο την ψυχή και με τύλιξε στην θαλπωρή…
Σπύρο πόσο χαίρομαι που ένιωσες τούτο το σκέπασμα…Στην κρύα μας εποχή ας ντυνόμαστε κι από τις λέξεις…ο ένας με τον άλλον. Κακό δεν κάνει..
την καλησπέρα μου…
Σου έχω πει πολλές φορές ότι μου αρέσει ο τρόπος της γραφής σου τόσο στα πεζά όσο και στα ποιήματα, απόρροια των πλούσιων συναισθημάτων σου που ακούραστα, αέναα στροβιλίζονται και καταλήγουν στην πένα σου. Τυφώνας είσαι Μάχη που αντί για καταστροφές μας φέρνεις όμορφες γραφές. Πολύ όμορφο και τούτο το ποίημα.
Χριστίνα μου σε ευχαριστώ τόσο για τα όμορφα σου λόγια. Δίνουν δύναμη μα το πολυτιμότερο που αφήνουν στη δική μου αίσθηση είναι την αίσθηση της “παρέας”…
Δύναμη …στοργή … τι όμορφο ποίημα…το διαβάζεις και νιώθεις ζεστασιά!!!
Γλυκιά μου φιλενάδα σε ευχαριστώ. Την καλησπέρα μου
Αγριεύει ο καιρός καρδιά μου
φόρα με ζεστό πανωφόρι σου
Πόση αγάπη! Πόσο πολύ σε νοιάζομαι!
Τρυφερό… σαν πέταλο λουλουδιού το ποίημα σου Μάχη μου.
Σε ευχαριστώ Σοφία μου που το αισθάνεσαι τόσο έντονα… Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα !
Μου άρεσε πολύ το μήνυμα που βγάζει το ποίημά σου.
Ωραίες οι παρομοιώσεις μεταξύ ψυχής και ρούχου… με ζέσταναν.
Έλενα χαίρομαι που αυτοί οι στίχοι που ξέρω πού πώς και γιατί γράφτηκαν…αγκάλιασαν την παρέα αυτή… Καλό σου βράδυ
Κάθε στίχος κι ένα μήνυμα που ταράζει τα λιμνάζοντα συναισθήματά μας .Ευχαριστούμε που το μοιραστήκατε μαζί μας.
Σας ευχαριστώ που το δεχτήκατε τούτο το μοίρασμα. Καλό σας βράδυ