Χέρια.
Τα χέρια σου
που κούμπωσαν ιδανικά μες τα δικά μου.
Ανάσες.
Οι ανάσες σου.
Όλες σου οι ανάσες
που σκέπασαν μέχρι και το τελευταίο χιλιοστό της μοναξιάς μου.
Νύχτες.
Ω Θεέ μου!
Εκείνες οι ατέλειωτες νύχτες που ταυτίσαμε τους φόβους μας.
Σιωπή.
Σιωπή, σιωπή, σιωπή...
Εκείνη η διάλεκτος της σιωπής, που μόνο εμείς γνωρίζαμε Αγάπη μου.
_
γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
….όμορφο..