Το φεγγάρι με θρέφει
Στους κρατήρες γυρνώ
Τα όνειρά μου τα βρέφη
Με φανάρι κρατώ
Είναι η μέρα μου λίγη
Κουβαλά μια σιωπή
Μα στη νύχτα θα φύγει
μια κρυμμένη κραυγή
Μες στη νύχτα γεννιέμαι
Αρχηγός και θεός
Μες στη νύχτα γελιέμαι
πως δεν είμαι νεκρός
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Πολύ όμορφο…. Αχ αυτή η νύχτα… κάποιους μας ζωντανεύει….
Σε ευχαριστώ Σπύρο…ναι έτσι είναι η νύχτα δίνει μια σκοτεινή ζωντάνια…Την καλημέρα μου
Κραυγη ονειρου δυνατη, που θεριευει τη νυχτα!!Θαυμασιο Μαχη μου!
Άννα μου να ‘σαι καλά! Καλημέρα!
Πόσα όνειρα κρύβει αυτή η νύχτα και σκεπάζει τις αδυναμίες της μέρας!!!! πολύ όμορφο Μάχη!!!!
Σας ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο…Ναι ακριβώς αυτό…σκεπάζει τις αδυναμίες της μέρας….! Καλή σας μέρα
…Το φεγγάρι με θρέφει
Στους κρατήρες γυρνώ
Τα όνειρά μου τα βρέφη
Με φανάρι κρατώ…
Όνειρα ως πουλιά πετούν την νύχτα, την μέρα αναπαύονται και περιμένουν…
Πολύ τρυφερό Μάχη μου!!!!
Ναι Ελένη μου…μακάρι όλα τούτα τα νεογέννητα να μεγαλώσουν και να βρουν το δρόμο τους…να μην τα σκεπάσει καμιά νύχτα… Καλημέρα!
Τί όμορφο νυχτερινό!
Σε ευχαριστώ Παναγιώτη. Την καλημέρα μου
Δυνατό ποίημα Μάχη μου. Μπράβο!
Σε ευχαριστώ Σοφία! Καλή σου μέρα